Oto moja propozycja:

2K – ten rebid wskazuje wariant silnego trefla - w dowolnym układzie!

Inne rebidy – analogiczne jak w sekwencji 1K–2K.

Jak dalej licytować, gdy przytrafi się wielki trefl?
Naturalnie:

Teraz odpowiadający może:
- zgłosić trzykartowy kolor starszy (starszej czwórki nie ma z założenia), np. 2C  do potencjalnego pięciokartu partnera
- zalicytować wyczekujące 2BA (z ręką wyraźnie zorientowaną do gry bezatutowej); 
- powtórzyć trefle; 
- wreszcie zgłosić 3K z czwórki.

Dalej:

Teraz W:
- uzgadnia kiery (z longerem 5+),  
- zgłasza swój inny kolor 5+, 
- uzgadnia trefle, 
- wreszcie z ręką bezatutową głosi 2BA.

I to wszystko, jeśli chodzi o ustalenia, dalej pracuje już tylko głowa.

Zdaję sobie sprawę, że do koncepcji odwrotnego podniesienia (1T-2T ) nie przekonam wszystkich.
Ci co grają WJ od wielu lat albo jeszcze dłużej, zapewne pozostaną przy starych rozwiązaniach, 
ale myślę, że namówię ich do jednego: – do rebidu 2K wskazującego silnego trefla. 
To rozwiązanie zgodne jest z tezą, która prezentowałem wcześniej: silny wariant otwarcia 1T  powinien być sygnalizowany jak najwcześniej, 
a więc już w drugim okrążeniu licytacji, a wtedy dalsza licytacja stanie się jednoznaczna, 
będzie mogła być prowadzona ekonomicznie (bez niepotrzebnych skoków), a tym samym precyzyjnie.

Kilka przykładów

2T = 5+ trefli, 10+PC, bez 4 starszej;
2K = silny trefl, układ dowolny;
2C = trzy kiery;
3BA = brak aspiracji, a więc minimalna ręka, ukierunkowana do gry bezatutowej.

3P = splinter, a więc trefle naturalne, tym samym siła od 15 PC (z mniejszą siłą otwieramy 2T).
Siła takiego splintera powinna być zlimitowana do 15-17 PC. 
Z większa siłą W może przejąć inicjatywę licytując najpierw rebid 2K, a następnie uzgadniając trefle.
Sztywnych reguł tu nie ma, ale z założenia splinter nie powinien mieć zbyt szerokiego przedziału siły. 

2C = trzy kiery, próba uzgodnienia ewentualnych kierów partnera.
2P = 5 pików.
3BA = minimalna ręka wyraźnie zorientowana do gry bezatutowej. 

2P = może być niekiedy ze zgrupowania figur, ominięcie kierów sugeruje brak stopera kier;
3P = propozycja gry na siedmiu atutach;
4P = akceptacja. 

3K = splinter;
3P = lokalizacyjne lub kryty cue-bid;
4BA = Blackwood - informacja o figurze pik bardzo ucieszyła otwierającego;
5C = dwie wartości bez damy atu;

Na zakończenie podaję pełne zestawienie odpowiedzi na otwarcie 1T:

1K = a) negat, 0-6 PC;
         b) 11-12 PC, ręka BA bez 4 starszych, inwit do 3BA;
         c) ręka półpozytywna, bez 4 starszych, nie nadająca się do odpowiedzi 1BA;
1C/P/BA = klasyczne;
2T = odwrócone podniesienie, 10+PC, 5+ trefli, bez starszej czwórki;
2K = 5+ kar, forsuje do dogranej, nie wyklucza czwórek starszych;
2C/P – inwitujące zniesienie (inwit na dobrej szóstce);
2BA = 12-15 lub 18+PC (mini-maksi), układ BA bez 4 starszych;
3BA = 16-17 PC, ręka BA bez 4 starszych;
3T/K = ok. 10 PC, sześciokart z dwoma figurami starszymi (taki inwit do 3BA, analogia do sekwencji 1BA – 3T/K);
3C/P = siedmiokart starszy z dwoma starszymi figurami i bez bocznych wartości. 
        Blok, ale możemy dojść do końcówki na wybranych wartościach. 

OPI  1T-2T
Odwrotne podniesienie inaczej
Licytacja analogiczna do OPI po otwarciu 1K, przy założeniu, że w WJ21+ gramy otwarciem 2T-Precision, 
a więc przy minimum otwarcia istnieje tylko jeden układ z singlem, a mianowicie 4414 (z 1444/4144 otwieramy 1K).

Trzy pierwsze odzywki kolorowe są sztuczne: