* * *

  By łatwo poczuć podobieństwo miedzy naturalnym otwarciem 1K, 
a niemal naturalnym otwarciem 1T zaczniemy od przykładu z kolorem karowym. 
Naturalność tego otwarcia jest dla nas oczywista, a dalsza po nim licytacja zrozumiała.

Z fitem karowym, przy zupełnie klasycznych wzorcach licytacji WJ,
E uzgodnienia kolor karowy z bilansu:
2K – ręką półpozytywna,
3K – ręka inwitująca,
wreszcie z ręką forsującą do końcówki licytuje Magistra 2T, a następnie forsujące już 3K.

Przejdźmy do otwarcia 1T.

Rebid otwierającego 1P – gwarantuje 3 trefle (W wykluczył 4 kara i 4 kiery, więc ma co najmniej 3 trefle), 
a rebid 1BA – 4 trefle. Odpowiadający może więc stosować wzory licytacji naturalnej.
Tak więc, gdybyśmy nie stosowali Magistra, 2T i 3T byłyby naturalne (bilansowe). 
Tę piękną konstrukcję naturalności burzy nam stosowana w Polsce (także w świecie) sztuczna odzywka 2T (Magister). 
Magister ma jednak wiele zalet, które spowodowały, że na dobre zadomowił się w systemach licytacyjnych.

Magister podwójny - two way-checkback

    Autorem tej konwencji jest Kit Woolsey. Oto idea tego pomysłu:

Woolsey dał do dyspozycji odpowiadającemu dwie sztuczne odzywki:
2T = dwuznaczne:
         a) przygotowuje sign-off na kara (otwierający licytuje automatyczne 2K)
         b) ręce ze strefy inwitu do końcówki, a więc w sile ok. 11 PC;
2K = sztuczny forsing do dogranej;
Inne klasyczne:
2C = naturalne, nie forsuje;
2P = rewers, piki naturalne (mogą być zgłoszone ze zgrupowania), 5+ kierów, forsują do dogranej;
2BA = inwit do 3BA;
3K = nowy kolor z przeskokiem, 5-5 forsing do dogranej;
3T = stary kolor (otwierający rebidem 1BA obiecał 3+ trefle), inwit układowy;
3P,4T/K = zgodnie z polską szkołą autosplinter, 6+ kierów;

Jak wyglądają szczegółowe rozwiązania dalsze? K.Woolsey proponuje licytować to co mamy.
A to w systemie  naturalnym jest stosunkowo łatwe. W polskich systemach, sytuacja się nieco komplikuje, 
ale także można poprzestać na zasadzie: 
gadżet 2T = inwituje końcówkę, 
gadżet 2K – forsuje do końcówki, a dalsza licytacja naturalna, na głowę.
My potraktujemy problem dalszej licytacji bardziej ambitnie. Bogatsi o doświadczenia związane
z rozważaniami nad magistrem odwrotnym wykorzystamy je w konstrukcji licytacji po two-way checkback.

Rozważania ogólne

Two way Checkback 2T (inwitowy) stwarza szerokie możliwości przelicytowania karty.

E inwituje końcówke posiadając:

1) układ BA

2) 5 pików

Licytujemy gadżet 2T i po automacie 2K głosimy 2P.

3) sześć pików

Stosujemy już w pierwszym okrążeniu inwitujące zniesienie - 6 pików w sile inwitu.

4) 5/4 na starszych

5) 6/4 na starszych

6) 4 piki z fitem 5+ w treflach, 11-12PU (pkt. układowych)

Po 1T skaczemy na 3T - inwit układowy.

7) 4 piki z fitem 5+ w treflach, ok.11PC (inwit miltonowy)

8) 4 piki/5 kar

9) 4 piki/6 kar

10) układ 5/5 w starszych - mamy tu do dyspozycji 2 ściezki:

a)

b)

Wybór jednej z powyższych sekwencji można np. warunkować kolorem singla:

sekwencja a) - singiel trefl,

sekwencja b) - singiel karo.

11) układ 5 pików/5 kar

Chowamy kara, pokazujemy tylko inwit na 5-ce starszej, czekając na ewentualną reakcję partnera.

12) układ 5 pików/5 trefli

opóżniony skok w kolor odpowiedzi - kolor + superfit.

Przedstawione możliwości licytacji rąk inwitowych są ogormne.
Ale powyższe zestawienie trochę przeraża - kto to spamięta?
Spróbujcie się nad tym zastanowić, popatrzcie na przykłady rozdań, 
a okaże się że tak naprawdę niewiele tu trzeba pamiętać, wszystko jest logiczne.
By należycie poukładać sobie powyższe zasady,
spróbujcie sami odpowiedziec co znaczą poszczególne odzywki w licznych przykładach.

Po odpowiedzi 1C i rebidzie 1BA

po 2T otwierający licytuje automatyczne 2K, a E licytuje:
  pas = słaba ręka na 5+ karach;
Zaś pozostałe odzywki inwitują końcówkę, przy czym, w zależności od bazy systemu i upodobań zawodników, 
stosowane tu są różne rozwiązania. My proponujemy wersję układową, tj. informującą o głównym longerze 5+:
  2C = 5 kierów;
  2P = 6 kierów/ 4 piki;
  2BA= 5 kar i sprzedane wcześniej 4 kiery (2BA oznacza inny młodszy niż kolor otwarcia);
  3T = 4 kiery/5+ trefli;
  3K = 4 kiery/6 kar;
  3C = 5 kierów/ 5 trefli - kolor + superfit;
  3BA = partnerze, wybierz między kierami a BA - 5332 (czyli jednak siła na końcówkę).

Po odpowiedzi 1P i rebidzie 1BA

  pas = słaba ręka na 5+ karach;
Wyższe - inwitujące:
  2C = 5 pików/4+ kiery, forsuje (o tej sekwencji za chwilę);
  2P = 5pików;
  2BA= 4 piki/5 kar (2BA oznacza inny młodszy niż kolor otwarcia);
  3T = 4 kiery/5+ trefli - kolor + superfit;
  3K = 4 piki/4 kara (z 5-ma karami - 3K okrążenie wcześniej);
  3C = starsze 5/5;
  3P = 5 pików/5 trefli;
  3BA = partnerze wybierz między pikami a BA.

Po odpowiedzi 1C i rebidzie 1P

1P to nadal układ

pas = słaba ręka na 5+ karach;
Wyższe - inwitujące:
  2C = 5 kierów;
  2P = 4 piki - bezpieczny inwit miltonowy;
  2BA= 5 kar i sprzedane wcześniej 4 kiery (2BA oznacza inny młodszy niż kolor otwarcia);
  3T = 4 kiery/5+ trefli;
  3K = 4 kiery/6 kar;
  3C = 5 kierów/ 5 trefli - kolor + superfit;
  3BA = partnerze, wybierz między kierami a BA - 5332 (czyli jednak siła na końcówkę).

Podwójny magister obowiazuje także po otwarciach 1K i 1C.

Inwit miltonowy

Przykład 1

.

2T = słaba ręka na karach lub inna inwitująca końcówkę;
2K = automatyczne, partner może spasować, jeśli ma słaby wariant na karach;
2P = bezpieczny (bo na poziomie dwóch) inwit miltonowy.
Przypuśćmy, że całe rozdanie wygląda tak: 

Po wiście karowym, jeśli trafnie rozegrasz piki weźmiesz 8 lew, ale jeśli zagrasz pika do króla,
przegrasz już 2P. Tymczasem licytując klasycznie grałbyś w tym rozdaniu aż 3P
(po licytacji: 1T-1C//1P-3P//pas). 
Mając wyraźną przewagę siły (23 do 17 PC) oddałbyś zapis przeciwnikom.
Takim nieszczęściom mają zapobiegać bezpieczne inwity.

Z kolei sekwencja:

będzie inwitem układowym (11-12PU). 
Jeszcze raz powtarzam: informacja o charakterze inwitu (miltonowy, układowy) 
jest bardzo ważna przy wartościowaniu (bilansowaniu) połączonych rąk.

Przykładowo sekwencja:

To znowu inwit honorowy (miltonowy) z fitem 4-kartowym, 
ze słabszą ręką licytujemy gadżet 2T i pasujemy na automatyczne 2K otwierającego.
Zaś sekwencja:

to inwit układowy. 
Na przykład tak będzie przebiegać licytacja z rękami:

Przykład 2

Przegraliśmy 3K, ale przeciwnikom wychodziło 2P i 3T. Często będzie też tak, że 3K wygramy,
gdy przeciwnicy mieli także do wygrania kontrakt na poziomie trzech.
Wniosek:
Z ręką opartą o bilans układowy licytuj skocznie. 
Nawet jeśli tak wylicytowany kontrakt przegrasz, zapewne okaże się on opłacalną obroną. 
Tę strategię nakazuje prawo lew łącznych. Poza tym, informacja o charakterze inwitu (układowy, miltonowy) 
pozwala nam właściwie ocenić możliwości naszych połączonych rąk. O tym za chwilę.

Rozjaśnijmy poszczególne wątpliwości
Czy w poniższej sekwencji 2C forsuje?

zgodnie z ideą two-way checkback – NIE. 
Ale przyjrzyjmy się temu bardziej dokładnie.
W tym celu przypomnijmy sobie klasyczną sekwencję:

Po wieloletnich dyskusjach teoretyków i ekspertów brydża, uznano tę licytacje za forsującą.
Wprawdzie 12 PC otwierającego i 10 PC odpowiadającego przy układzie 5-4 i kolorze uzgodnionym 4-4 
daje wątpliwy bilans na końcówkę 4C, to jednak postanowiono już nie dzielić włosa na pół i uznać, iż licytacja jest sforsowana.
Jeśli tak, to w omawianej przez nasz sekwencji gadżetowej otwierający z czwórką kier powinien licytację podtrzymać, 
gdyż mamy sytuację zupełnie symetryczną do powyższej (12 PC + 10 PC + układ 5-4). 
Gdy zaś otwierający nie ma czterech kierów, to nawet z dublem pik powinien znieść w 2P, 
gdyż zwykle lepiej grać na kolorze rozłożonym 5-2 niż 4-3. 
Z tej logiki wynika forsujący charakter odzywki 2C poprzedzonej magistrem 2T. 
To rozumowanie pozwala do gadżetu 2T włączyć ręce forsujące do dogranej z układem 5-4 w kolorach starszych, 
tym samym odciążyć forsujący gadżet 2K.

2C – wyklucza aspiracje końcówkowe, mówi: partnerze chcę grać tylko częściówkę, 
wybierz między kierami, a pikami. Jednak W ma dla partnera wymarzoną kartę 
i dlatego powinien o tym wyjątkowym zdarzeniu powiadomić partnera - „niezdyscyplinowanie” zgłosić 3C. 
W ten sposób osiągniemy bardzo dobrą końcówkę na 22 miltonach. 

Zawsze, gdy mamy coś nadzwyczajnego, możemy (powinniśmy) zachować się nadzwyczajnie. 

Z tego wynika, że magister nie powinien być licytowany do ręki nadzwyczajnej (taka statystycznie niemal nie istnieje), 
ale jedynie do nadwyżkowej, dlatego wymaga co najmniej 10-ciu urodziwych miltonów.

Przykład 4

Przykład 5

Jeśli ten sposób licytowania kolorów starszych uznamy za słuszny, to sekwencja:

Odzywka E wyklucza więc układ starsze 5/4+. E nie może mieć także układu 5+kar/4 piki w sile forsingu,
bo dałby odpowiedź 2 w pierwszym okrążeniu. Odpowiadający ma więc następujące układy:
- 5+ pików;
- 4 piki/ 5+ trefli;
- niekiedy układ BA.

Świadomość tego faktu pozwoli nam precyzyjnie budować obraz połączonych rąk.

Przykład 6

Różnica między inwitem układowym a miltonowym
 

z rękami:

Z ręką inwitującą, zrównoważoną np. taką jak (a) zalicytujemy 3K.

Ze słabszą kartą, np (b) po rebidzie 1P zgłosimy magistra 2T i spasujemy na automatyczne 2K otwierającego.

Zaś z ręką (c) z którą także mamy bilans na 3K (8 PC + 2 pkt. za singla + 1 pkt. za dziewiąte karo = 11PU),
bezpośrednio po rebidzie 1P skoczymy na 3K, przekazując intencje gry kolorowej.
 

Przy uzgodnionym kolorze młodszym rozglądamy się przede wszystkim za kontraktem 3BA,
a ten wymaga około 25 miltonów. Ręka (c) ma zbyt mało miltonów, by wygrać 3BA, ale może
zapewnić wysoką grę kolorową. Popatrzmy na diagramy:

Ale jeśli obie ręce wyglądają tak:

Inaczej wygląda ocena karty (bilansowanie) w kontekście gry kolorowej, a zupełnie inaczej – bezatutowej.
 

Inwit układowy 
Licytujemy w następujący sposób:

a)

A 10 8 7 8 D 7 5 D 9 8 4 3

b)

A 10 8 7 8 D 7 K 9 8 5 4 3

c)

K 10 8 7 7 D 4 D 10 9 8 5 3

Sekwencja:

a) Musimy niestety spasować, gdyż 2T jest zajęte na gadżet.
Analogicznie jak po otwarciu 1K, tak i po otwarciu 1T skacząca licytacja wskazuje inwit układowy (z ręką układową licytujmy wysoko). 
Tak będziemy licytować np. z taką kartą b).
Jest problem co licytować z jeszcze słabszą, ale bardzo układową kartą, z którą chcemy zdecydowanie grać w trefle, np. ręka c).
Ale popatrzmy na to z praktycznego nieco punktu widzenia. 
Mamy słabą układową kartę, więc przeciwnicy też mają ręce układowe, tu posiadają dwa uzgodnione kolory czerwone.
Czy przy brydżowym stoliku jest możliwe, by przy wyrównanych siłach milczeli jak grób?
W mojej brydżowej praktyce nie zdarzyło mi się to nigdy. Ale być może kiedyś komuś się przydarzy.
Co więc ma zrobić E z kartą c)? Może spasować choć to bardzo (!) nieestetyczna licytacja; zalicytować 3T - kłamliwy inwit układowy. 
Jeśli partner spasuje na 3T, to niezależnie czy wygramy czy też przegramy ten kontrakt, osiągniemy sukces (tak mówi prawo lew łącznych).
Jeśli zalicytuje wyżej (zrobi to z nadwyżką i ręką zorientowaną do gry kolorowej) też nic złego się nie powinno stać. 
Być może nastąpi z naszej strony samoistne przewyższenie i przegramy 4T, ale zapewniam Was, 
że ewentualna wpadka bez jednej będzie zwykle naszym sukcesem, gdyż przeciwnicy mają wtedy do wygrania kontrakt kolorowy na poziomie trzech (może czterech).
Tak wylicytowane 4T będzie swojego rodzaju prewencyjną obroną. Tę tezę silnie broni prawo lew łącznych. 
Jednak nadal upieram się, że w praktyce, przy tak układowych kartach i wyrównanych siłach, przeciwnicy niemal na pewno znajdą się w licytacji. 
Tym samym, powyższe rozważania są raczej czysto teoretyczne.

Inwit miltonowy

a)

D W 7 2 D 8 A W 4 W 10 6 3

b)

10 8 7 2 K 9 A K W 7 6 5 3

c)

D W 7 2 A 2 8 4 K W 10 6 3

Z ręką typowo bezatutową, np. a) licytujemy 2BA.
To samo z ręką typu b)
Z pięcioma treflami i ręką bardziej kolorową, np. c) z którą przy minimum otwarcia wolelibyśmy grać częściówkę treflową (3T), głosimy inwitujący gadżet 2T, a następnie 3T.

Przykład 7

3T = 4 piki/5+ trefli, inwit miltonowy.

Z maksimum siły W licytuje swa kartę naturalnie, np:

Przykład 8

Przykład 9

Licytacja praktyczna, nie informacyjna dla przeciwników:

3BA = wybierz między pikami a BA, modelowy układ 5-3-3-2.
Pas = wybór kontraktu. Z kartą podaną w nawiasach W zgłosiłby 4P.
 W powyższej sekwencji znajdujemy analogię do sekwencji:

A teraz licytacja naukowa (jednak jest obawa o kara po otwarciu 1T):

2P = brak 3 pików;

4BA = inwit szlemikowy;
5T = cztery trefle, co najmniej warunkowe przyjęcie inwitu (z zupełnym minimum nastąpiłby „pas” na 4BA).

Forsujący do dogranej Checkback 2K

Forsujący do dogranej gadżet 2 jest zwykle próbą dokładnego przelicytowania karty, 
gdyż z ręką zbilansowaną na 3BA lub 4 w starszy E licytuje szybko do celu, korzystając ew. z gadżetu 2T.

Przykład 12

3BA = wybierz między 3BA lub 4P.

Sekwencja poniższa:

służy precyzyjnej licytacji wywiadowczej. E będzie korzystać z gadżetu 2K, 
mając aspiracje szlemikowe lub rękę wymagającą dokładnego rozeznania
celem wybrania optymalnej koćcówki.

Jak ma licytować otwierający?

Powinniśmy preferować fit w kolorze partnera oraz longer 5-kartowy w treflach (piąty trefl to często dodatkowa lewa).

Oto prosty schemat odpowiedzi:

  2C = fit 3-kartowy w kolorze odpowiedzi (tu pikach, po 1C nie ma problemu);
  2P = pozostałe ręce bez 3 pików (ręka zorientowana do gry w kolor);
  2BA = ręka BA bez 3 pików;
  3T = brak fitu, 5 trefli, maksimum siły.

Dlaczgo po odpowiedzi 1P otwierający wskazuje fit przez 2C a nie przez naturalne uzgodnienie 2P?
Podobny motyw - wynalazek włoski - został zastosowany w konwencji Makaron.
Schemat ten stworzy nam lepszy komfort dalszej licytacji:

Teraz:
2P = uzgodnienie koloru z 5-ką, aspiracje (i jednocześnie pytanie o skład, dubla);
2BA = układ BA;
3T = ukad 4 piki/5+trefli;
4P = bez aspiracji;
4T/K/C = splinter;

Ten dubel jest bardzo ważny, bo jak trafia u partnera także do dubla, wartość połączonych rąk znacznie spada;

W sekwencji:

Analogicznie:
  2C = fit 3-kartowy w kolorze odpowiedzi (tu pikach, po 1C nie ma problemu);
  2P = pozostałe ręce bez 3 pików (ręka zorientowana do gry w kolor);
  2BA = ręka BA bez 3 pików;
Z jedną zmianą:
  3T = trójkolorówka 4144, 19(18)+PC;

Ze składem zrównoważonym  pasujemy lub podnosimy do 3BA.
Natomiast:
3T = trójkolorówka 4144, 19(18)+PC;
(grający klasycznym WJ, bez możliwości dania naturalnej odwrotki, mają możliwość pokazania układu 5 kar/4 piki, poprzez 3K)

Przykład:

.

1T = z układem 4/4 w młodszych otwieramy 1K, ale wyjątkowo przy bardzo słabych karach, możemy otworzyć 1T.
2C = mam fit w twoim kolorze;
2P = uzgodnienie pików, a więc kolor 5+ i jednocześnie pytanie o dubla;
        Odpowiadający licytuje:     2BA = układ 3334;
                                                    3T = 5 trefli (dubla odpowiadający mieć nie może);
                                                    3K = dubel karo (3424);
                                                    3C = dokładnie układ 3244 (słabiutkie kara);

Gdy W wskazał dubla kier, zginęła lewa przebitkowa i niemal wszelkie szanse na szlemika.

Natomiast przy takiej ręce W:

szlemik jest wykładany.

Przykład:

.

2P = brak 3 pików, ręka nie-BA. Modelowo 2434, niekiedy 2335;
2C = silny tripleton (jak już wiemy, 4 kierów E mieć nie może - brak checkbacka 2T), obawa o kara;

Przykład

.

3C = silny tripleton;
3P =kiery mam słabe, ale posiadam figurę w pikach;

Przykład

.

Forsujące uzgodnienie trefli

Praktyczna licytacja:

Podobnie byśmy się zachowali z ręką:

A 10 7 2 W 2 A 4 D 10 8 6 3

po początkowej licytacji:

Być może niekiedy 5T będzie lepsze od 3BA, ale w grze praktycznej jest to licytacja zupełnie normalna
i w dłuższym dystansie strategia ta jest właściwą (5T wymaga wzięcia aż 11-tu lew, 3BA – tylko 9-ciu).
Jeśli więc słyszymy sekwencję:

To powinien to powinno pojawić się w naszej głowie światełko: Oho, E ma rękę układową z singletonem
(jeśli bez singletona, to z aspiracjami szlemikowymi).

E pownien mieć rękę układową z single (jeśli bez singla, to zwykle zaspiracjami szlemikowymi).

Przykład:

.

3T = 4 kiery/5+ trefli;
3P = lokalizacyjne, niewiele w karach;
4C/P = cuebidy;
6T = z bilansu (nadwyżkowa ręka);

Czy E może mieć rękę w układzie zupełnie bezatutowym? Rzadko, ale niekiedy tak, np. w poniższym rozdaniu:

Optymalnym jest kontrakt 4P. Jeśli pójdziemy prostą drogą, to licytacja pobiegnie:

Jednak z pustym dubletonem karo powinniśmy wykazać czujność, 
gdyż otwarcie 1T w układzie BA z zasady wyklucza 4 kara. 
Gdy partner po 1P powiedział 1BA, wiemy, że ma co najmniej trzy trefle. 
Warto więc rozpatrzyć możliwość gry innej końcówki niż 3BA:

Przykład

.

2P = brak 3 pików, ręka ukierunkowana do gry w kolor;

.

2BA = nie ma potrzeby zgłaszania kar, partner ma piki i trefle, my kara i kiery.
Ale jeśli mamy bardziej kolorową kartę:

.

E ujawniając longer karowy, wniósł zainteresowanie grą kolorową 
i dlatego W z fitem i kartą minimalną powinien wybrać kontrakt 3K.

Z maksimum siły otwierający przelicytuje swą kartę, głosząc po 2BA:
3T = lokalizacyjne, obawa o piki;
3C = mam 3 dobre kiery i ochotę na grę kolorową;
3BA = spróbuję to wygrać;
3P = modelowo as pik, partnerze zdecyduj: w kolor czy BA.

Przykład

.

2K = relay, GF;
2P = brak 3 pików, ręka niebezatutowa;
3K = naturalne, ale bez 5 kar (z 5/5 skok 3K w drugim okrążeniu, a z układem 5 kar/4 piki odpowiedź 2K), ręka kolorowa;
3C = mam kiery, nic w treflach (Przy braku stopera kier W zgłosiłby 3P);

Skok kolor + superfit

Przykład

.

Przykład

.

Przykład

.

Licytacja po pasie