Kolory młodsze po otwarciu 1BA
Władysław Izdebski, Szkołabrydża.pl

Rozdanie z pojedynku licytacyjnego we francuskim Le Bridgeur:

K D W 5
D 7
K W 2
A 8 5 2
W    E
A 3
W 3
A D 10 5 3
K 10 4 3
Jedna z par wspięła się do szlemika karowego otrzymując za ten wyczyn 1 pkt,
3BA nagradzane było 3 pkt, 5T
– 2, 4P – 7 (na sześciu atutach), a właściwy kontrakt 5
K – 10. punktami.
5
K wylicytowali Marc Bompis – Jean Ch. Quantin.

Rozdanie jest bardzo trudne do licytacji. Po pierwsze trzeba ominąć rafę 3BA, po drugie do gry wybrać kolor karowy, a nie treflowy.

W polskich systemach licytacyjnych nie mamy specjalnego aparatu ujawniającego układ 5-4-2-2
z longerami w kolorach młodszych (układy 5-4-3-1, 5-5-2-1 licytujemy konwencją 5431).
Zapewne na polskim rynku w powyższym rozdaniu królowałaby licytacja: 1BA–3BA.
Jeśli przeciwnicy trafią wist, co jest bardzo prawdopodobne – kierów mają dużo, oddamy im zapis mając trzy razy więcej miltonów niż oni.

Problem wyboru właściwej końcówki możemy poszerzyć o następujące rozdanie:

K D 10 5
D 7
K W 2
A 8 5 2
W    E
A W 3
9 3
A D 10 5
K 10 4 3
W otwiera 1BA. E ma dużo punktów i pustego dubla w kierach. Widząc obie ręce, wiemy, że optymalnym kontraktem jest 4P na siedmiu atutach.
E
oczami brydżowej wyobraźni też widzi problem tego rozdania.

Oto propozycja rozwiązania powyższych problemów.

W WJ 21++ z układem 5/4 w starszych licytujemy zawsze Staymana. A więc, transfery 2K/C wykluczają czwórkę w drugim starszym.

Odzywce 2K po 1BA nadajemy nowe (a raczej dodatkowe) znaczenie.

2K staje się dwuznaczne:

1) transfer na kiery,

2) wskazanie kolorów młodszych

Otwierający licytuje:

W
E
1BA
?
2K
.
2C = jak dotychczas,
2P
= z czterema kierami (odpowiednik dotychczasowej sekwencji: 1BA-2
K-3C).

W
E
1BA
2C
2K
?

2P = mam kolory młodsze,
inne odzywki = jak dotychczas, z kierami.

W
E
1BA
2P(4 kiery)
2K
?

2BA (także 3BA) = mam kolory młodsze,
inne odzywki = jak dotychczas, z 5+ kierami.

Jak widać rozwiązanie jest bardzo proste, a wpadła na niego francuska para Marc Bompis – Jean Ch. Quantin.
Sprzedają oni w ten sposób układ 5-4-2-2 a także 5-4-3-1 oraz 5-5-2-1.
Ponieważ my mamy konwencję 5431, więc powyższe rozwiązanie ograniczymy do układów: 5-4-2-2 i 4-4-3-2.

Kiedy stosować tę konwencję?
W strefie końcówki:
– z pustym dublem w starszym,
– gdy mamy bilans na końcówkę w młodszy.

Z mniejszą siłą i tylko bilansem na 3BA, lepiej zarzucić 3BA,
licząc, że partner w naszym dublu ma co trzeba lub nastąpi korzystny wist
(3BA jest najczęściej wypuszczanym kontraktem).

W strefie szlemika – pusty dubleton oczywiście nie jest konieczny.

Jak licytować dalej? – Zupełnie prosto i naturalnie.

Rozdanie 1. 

(problemowe z Le Bridgeura)

K D W 5
D 7
K W 2
A 8 5 2
W - E
1BA - 2K
2
C - 2P
2BA - 3
K
?      
A 3
W 3
A D 10 5 3
K 10 4 3
3K = układ 2254.
W już wie, że nie należy grać 3BA. Ale jaki kolor ma uzgodnić, trefle czy kara?
Proszę zauważyć, że jeśli E miałby A-D w treflach, ale bez damy karo,
to by wziąć 11 lew i tak będziemy musieli wziąć wszystkie kara, a więc liczyć na udany impas damy karo
.
Natomiast jeśli rozkład figur jest jak na diagramie, wygramy 5
K, gdyż dwa przegrywające trefle wyrzucimy na piki.
Quantin dokonał wyboru kar na atuty nie widząc oczywiście kart partnera, co niewątpliwie świadczy o jego wysokiej klasie.

Licytujemy więc dalej:

W
E
1BA
2C
2BA
4
K
?
2K
2P
3
K
4P
.

E dojrzał szanse szlemika i oznajmił to partnerowi najbliższym cue-bidem – pikowym.

Proszę zauważyć, iż grając w turnieju, W w pogoni za maksem, wiedząc o asie pik (cue-bid) i dwóch zgubnych lewach w kierach, 
może spasować na 4P
(na 6-ciu atutach), które zostanie wygrane (11 lew) przy ich rozkładzie 4-3, 62% szans.

Rozdanie 2.

K D 10 5
D 7
K W 2
A 8 5 2
W - E
1BA - 2K
2
C - 2P
2BA - 3P

4P - pas
A W 3
9 3
A D 10 5
K 10 4 3
E wskazał układ 3244, zwykle z pustym dublem (z zatrzymaniem w dublu podniósłby 1BA do 3BA).
Oczywiście z kartą wyraźnie szlemikową, będzie tak licytować, także z figurą w dubletonie.

Rozdanie 3

K D 10 5
K D W
W 4 2
A 9 2
W - E
1BA - 2K
2
C - 2P
3BA - pas
A W 3
9 3
A D 10 5
K 10 4 3
3BA - brak zainteresowania kolorami młodszymi. Partnerze mój "towar" jest przede wszystkim w kolorach starszych.

Rozdanie 4

K 10 5
K D 8 4
K 2
A 9 5 2
W - E
1BA - 2K
2
P3BA
pas        
A W 8
9 3
A 10 9 5
K W 4 3
2P = 4 kiery;

Rozdanie 5

W 4 3
A K 10
A 10 6 4
K 9 8
W - E
A K
9 3
D W 8 5
A D 10 4 3
To autentyczne rozdanie. Licytacja wyglądała tak:
1BA-4BA-pas
Można mieć jednak nieco pretensji do oceny karty przez E.
Mamy 16 PC + 1 pkt za piątego trefla = 17 pkt. Razem co najmniej 32 pkt.
Brakuje nam 1 pkt do bilansu na szlemika.
Ale...należy docenić dziesiątkę trefl w longerze roboczym.
Już trzy blotki, gruby dubel, np. Wx a nawet 9x u W nas zadowolą. Ważna też jest jakość kar (dwie figury).
Proszę także zauważyć, że jest tylko jeden układ ręki otwierającego w którym nie sfitujemy naszego koloru: 4432.
W każdym innym przypadku spotkamy co najmniej 4 kara lub co
najmniej 3 trefle. A przecież kolor uzgodniony wzmacnia bilans.
W tego 
typu granicznych sytuacjach dobrze jest wyobrazić sobie rękę partnera:
a) 15 miltonów i niezbyt sfitowane ręce,
b) 15 miltonów, ale dobrze sfitowane ręce.
Okaże się, że trudno nam będzie nam znaleźć rękę z którą szlemik będzie tragiczny.
Co ciekawe znajdziemy ręce, w których 15 dobrze ulokowanych miltonów daje szlema.
Tak więc, nie mając do dyspozycji metody (sposobu) na precyzyjne sprawdzenie walorów partnera,
jestem za działaniem statystycznym, a takim moim zdaniem jest przesądzenie szlemika, czyli zamiast 4BA
zgłosiłbym z kartą E forsujące 5BA.
Pick a Slam (wybierz ostateczny kontrakt).


A teraz przelicytujmy to rozdanie poznaną konwencją.

W 4 3
A K 10
A 10 6 4
K 9 8
W - E
A K
9 3
D W 8 5
A D 10 4 3
.

W
E
1BA
2C
2BA
3
K
3BA
4
C
?
2K
2P
3T

3P
4T
4P
.

2K = 5+ kierów lub młodsze;
2P = młodsze;
2 BA = relay;
3T = 2245;
3P = stoper lub kryty cuebid;
3BA = propozycja kontraktu;
4T = cuebid, aspiracje;
4
C/P = cuebidy;

4T wyjaśniło jednocześnie, że 3P było krytym cue-bidem, więc 4P wskazuje AK.
? = czy W już wie, że szlemika grać należy?
– Nietrudno dać pozytywną odpowiedź.
Lokalizacja figur
A. Zmieńmy lokalizacje figur w ręce W:

6 4 3
A 10 5
A K 10 6
K W 8
W - E
A K
9 3
D W 8 5
A D 10 4 3
Super szlem karowy!

B. Zmieńmy lokalizacje figur w ręce E:

W 4 3
A K 10
A 10 6 4
K 9 8
W - E
A 2
9 3
K D W 8
A D 10 4 3
Super szlem karowy!
W obu przypadkach wszystkie figury pracują – w praktyce to niezwykle rzadki przypadek.
Wymarzona karta, jak każde marzenie, jest niskoprocentowa.
Układ ręki

10 4 3
A K
A 10 6 4
K W 8 4
W - E
A 2
9 3
K D W 8
A D 10 4 3
Znakomite sfitowanie kolorów młodszych, ale brak lewy przebitkowej – tylko 12 lew.
Lokalizacja figur

D W 10
A K D
K 10 9 4
8 5 2
W - E
A K
9 3
D W 8 2
A D 10 4 3
Szlemik zdecydowanie poniżej szans opłacalności.
Przyznacie jednak, że spotykając taką rękę u partnera, wina leży po jego stronie
– trzeba go wymienić na nowy model :)

Skutkiem ubocznym stosowania konwencji młodsze po otwarciu 1BA jest rezygnacja ze słabego staymana.
Ma on swoje zalety, możemy bez większego ryzyka spytać się o starsze czwórki.
Często jednak przy braku takowych u otwierającego, zagramy nienajlepszy kontrakt na 7 atutach.
Pozostaje nam jeden wariant słabego staymana: układ 5 kar i 4/3 w starszych.

W
E
1BA
2K
2T
?

2C = modelowo 5 kierów i 4 piki w sile inwitu, ale niekiedy będzie to 5 kierów i 5 pików.
        Otwierający może więc z dublem kier i trzema dobrymi pikami, wybrać do gry piki (co najwyżej zamieni siedmioatutówkę 2-5 na 3-4).
2P = 5 pików/4 kiery, inwit;

W
E
1BA
2K
?
2T
2C
.

2C = 5 kierów/4+piki, inwit do dogranej (może to być lekki inwit);

pas  = minimum siły, i raczej 3 kiery;
2P =
minimum siły, dubel kier i 3 niezłe piki;
2BA =
nadwyżka siły, bez trzech kierów, a więc trzy piki;
3
C = nadwyżka siły, 3 kiery;
4
C = wyraźna nadwyżka i 3 kiery.

Pozostałe układy z kolorami starszymi 5/5

W
E
1BA
?
4T

4T = starsze 5/5, brak aspiracji;

W
E
1BA
2P
2C
3
C

3C = starsze 5/5, aspiracje (3P uzgadnia piki);