Otwarcie to ma wiele zalet:

• umożliwia szybko, bez zbędnej wymiany informacji, wylicytować najczęściej graną (i wypuszczaną) końcówkę – 3BA;
• praktycznie wyłącza przeciwników z licytacji, uniemożliwiając im wskazanie wistu;
• zagranie wychodzącej gry własnej, czy zmontowanie opłacalnej obrony;
• następuje natychmiastowe zajęcie kontraktu BA (zwykle także kolorowego - transfery) z silnej ręki;
• odciąża otwarcie 1T, co zdecydowanie ułatwia bilansowanie rąk, zwłaszcza w licytacji   dwustronnej;

Rozgrywający przetestuje kara i damy trefl  poszuka u E, który ma krótkie kara (czyli jest większa szansa na dłuższe trefle).
Licytując klasycznym WJ (NS), kontrakt ustawimy od ręki słabej (1T-1BA-3BA) i po wiście pikowym zostanie on przegrany.

Otwarcie 2BA dopuszcza pewne odstępstwa co do układu, a także co do siły honorowej, np.:

K 10 6 A K W 5 4 A W K D 10

#2

Powyższa karta upomina się o otwarcie 2BA. Po otwarciu 1T (WJ) i prawdopodobnej odpowiedzi negatem, będzie nam trudno sprzedać rękę. Także rozpoczęcie licytacji od 1C (NS) jest ryzykowne.

.

Spójrzmy chociażby na takie ręce:

K 8 5 A W 5 4 A K A D 7 5

W-E

W 4 10 6 3 W 9 8 7 4 K 3 2

Niskie blotki, brak sekwensów nakazują zakwalifikować rękę W do otwarcia 1T,
mimo 21PC. Przecież E ma bezproblemowe podniesienie do 3BA, a końcówka jest kiepska.

W WJ-XXI (NS) otwarcie 2BA wymaga aż 21-22PC (na Zachodzie jest nieco słabsze: 20-21),
co daje nam lepszy bilans początkowy. Wynikają z tego pewne dalsze korzyści systemowe.
 

A 9 6 A K 10 7 K D 9 7 A W

W-E

10 8 5 4 3 2 5 4 6 3 10 8 4

Proszę zauważyć, że końcówka pikowa w tym rozdaniu zależy od podziału atu 2-2, a więc grać ją należy.
To prawda, że otwierający ma w tym rozdaniu bardzo dobre wartości do gry kolorowej, ale jest także prawdą,
że zastanie zera PC u partnera to niezwykle rzadki przypadek.
Możemy za słuszne uznać praktyczne ustalenie:
Po otwarciu 2BA przy sześciokarcie starszym odpowiadającego i ficie 3+ u otwierającego gramy końcówkę.
I drugie, dość rozsądne ustalenie:
Po otwarciu 2BA z ręką bezwartościową na pięciokarcie, nie dajemy transferu, po prostu - pasujemy.
Inaczej: z pięciokartem starszym licytujemy z siłą, która przy ficie 3+ u partnera, daje bilans na końcówkę.
Tak więc, po otwarciu 2BA, mając rękę typu:

10 8 7 6 5 W 7 6 9 8 W 7 6

pasujemy.
Wcale nie ma pewności, że na 3P weźmiemy lewę więcej niż na 2BA, zwłaszcza, 
gdy otwarcie opiera się o longera w kolorze młodszym. 
Np., jeśli ma on coś takiego:

Opierając się na powyższych rozważaniach, możemy przyjąć następujące rozwiązanie licytacji po transferze:

Przykład

3K = transfer;
4K = 4 kiery i 4 kara, zachęta szlemikowa;
5K = uzgodnienie kar, a więc pozytywna ręka (ze słabszą E zalicytowałby 4C - do pasa);
6K = lepszej ręki do szlemika W mieć nie może.

DALSZA LICYTACJA PO OTWARCIU 2BA

Mankamentem otwarcia 2BA jest strefa szlemowa. Byśmy, mimo wszystko, mogli sobie nieźle radzić w licytacji szlemikowej,
musimy przyjąć dosyć daleko idące ustalenia konwencyjne.

• 3T = stayman (wszystkie układy z 4 starszą oraz dwukolorowe 4-5, 4-6, 5-5 na kolorach starszych);
• 3K/C = transfer na kiery/piki (wyklucza drugi starszy);
• 3P = wyraźna chęć gry w kolory młodsze, np. układ 5-4 w młodszych z singlem z boku. (Otwierający, mając dobrze sfitowane kolory młodsze, nie powinien licytować 3BA);
• 3BA = naturalne;
• 4T = transfer (!): 6+ kar,rąka jednokolorowa, aspiracje;
• 4K = 6+ trefli, jw.;
• 4C = 5-5+ (raczej 6-5+) na młodszych, duży układ, mała siła, brak aspiracji;
• 4P = konwencja szlemowe 4P;
• 4BA = inwit szlemikowy (brak starszych czwórek);
• 5BA = forsujące, inwit do szlema;

Jak widać odzywki 4T i 4K są zamienione.

Dzięki temu w większości wypadków uda nam się zagrać w kolor młodszy z silnej ręki.
Metodę tę stosujemy wszędzie, gdzie odpowiadający zgłasza kolor młodszy na wysokości 4 z aspiracjami.

Przypominam, że po otwarciu 1BA Staymana licytujemy także z układem 5-4 a nawet 6-4 na starszych, 
a dalej obowiązuje konwencja Smolenia. 
Analogicznie postępujemy po otwarciu 2BA, rozszerzając jednak Staymana jeszcze o układ 5-5 na starszych.
Po otwarciu 2BA, 3T jest pytaniem o starszą 4-kę, 
odpowiedzi:
3K = brak starszej 4-ki;
3C/P = cztery kiery/piki (niekiedy piątka) bez drugiej starszej 4-ki;
3BA = obie (!) starsze 4;

Opis układów dwukolorowych w kolorach starszych zawsze zaczynamy od mechanizmu Smolenia:
3C = 5+ pików i 4+ kiery (jeśli 5/5 to bez aspiracji);
3P = 5+ kierów/4 piki (możliwe 5/5 z aspiracjami);
Inne naturalne:
3BA = nie udało się uzgodnić starszej 4;
4T = transfer (!) - 5kar, aspiracje;
4K = 5 trefli (!), jw.;
4BA = inwit szlemikowy;
5BA = naturalne, forsujące (zostawia furtkę do uzgodnienia koloru młodszego).

  Teraz E wydłuża transferowo kolor starszy:
4K = 5 kierów, a więc układ 5/5 - bez aspiracji (z aspiracjami, po 3K zaczynamu od smolenia 3P);
4C = 6 pików, a więc układ 6/4 - bez aspiracji;
Mając 6/4 i aspiracje licytujemy:
4T = układ 6 pików/4 kiery, aspiracje; 

  Teraz E wydłuża transferowo kolor starszy:
4K = 6 kierów, a więc układ 6/4 - bez aspiracji; 
4C = 5 pików, a więc układ 5/5 - z aspiracjami (bez aspiracji, po 3K zaczynamy od smolenia 3C);
Mając 6/4 i aspiracje licytujemy:
4T = układ 6 kierów/4 piki, aspiracje;

W odzywką 3BA wykluczył fit kierowy, więc ma tylko dubla, co poważnie osłabia możliwości połączonych rąk brak lewy przebitkowej). 
Ręka otwierającego jest silnie zlimitowana (21-22), więc E ma w tym momencie znacznie ułatwione bilansowanie. 
Gdy bilans wskazuje na szlemika, daje transfer na 6-kart (tu: 4), a potem 4BA blackwooda 102+Q.
Gdy ma wątpliwości - licytuje intencyjne 4T.

Jak widać układ 5/5 na starszych można zgłosić na dwa sposoby.
Pierwszy bez aspiracji, drugi - z aspiracjami.

W większości wypadków jednak otwierający będzie mógł uzgodnić kolor partnera bezpośrednio.

TRANSFER  NA  KOLOR  STARSZY
Przypominam, że transfer przyjmujemy z dublem (trójka - przy wyjątkowo brzydkiej karcie).

KOLORY MŁODSZE

.

TAKTYKA  DALSZEJ  LICYTACJI  PO  2BA

Ręka otwierającego jest jest silnie zlimitowana, więc bilansowanie jest niezwykle ułatwione. 
Odpowiadający już w pierwszym okrążeniu z dużą dokładnością może określić potencjał połączonych rąk:
    a) tylko końcówka;
    b) może szlemik;
    c) mamy bilans na szlemika;
- W przypadku a) nasz problem sprowadza się do wyboru między 3BA a 4 w starszy, rzadko 5 w młodszy.
- W przypadku b) trzeba otwierającemu przekazać intencje, np. "Partnerze, mam ochotę na szlemika w kiery, co ty na to?".
Otwierający popatrzy w swoją kartę i jeśli uzna, że ta bardzo mu się podoba - jest bogata w szybkie lewy (A,K),
dobre atuty - zgłosi szlemika. Jeśli mu się nie spodoba - zgłosi końcówkę. Wreszcie, jeśli spodoba mu się średnio - przerzuci
cue-bidem ostateczną decyzję na partnera. Niekiedy po tych intencyjnych manewrach dla formalności spytamy o asy i damę atu.
Powtarzam, ten intencyjny sposób prowadzenia licytacji szlemikowej jest możliwy ze względu na niezwykle zawężoną strefę
siły otwarcia 2BA. Jedyne możliwe nadwyżki otwierającego mogą się wziąć z urody karty ocenianej w kontekście gry w kolor
czy też BA.
- W przypadku c) odpowiadający powinien przekazać komunikat: partnerze mamy bilans na szlemika.
Jak to robić?
Partner otworzył 2BA, a my mamy:

a)

W 10 9 7 6 3 D W 8 6 8 7 9

b)

A W 9 8 7 6 D W 9 5 8 7  9

c)

A W 6 5 4 3 D W 7 6 K 7 9

Ręka a) to tylko końcówka,
ręka b) - może szlemik,
ręka c) - mamy bilans na szlemika, możliwy jest szlem.
Licytujemy:

Teraz wydłużamy transferowo kolor starszy.
Z ręką a) licytujemy 4C (transfer na piki, mini-maxi) i pasujemy na 4P;
Z ręką b) szanse na szlemika są nadal, jeśli partner ma dobre dla nas wartości, np. takie:

Szlemik jest wykładany, a możemy go zainwitować licytując 4T (6/4, aspiracje), zamiast transferu 4C.

W będzie miał dobry obraz ręki E: 6 pików/4 kiery z szansami na szlemika.
Z tak znakomitą lokalizacją figur W wie, że szlemik będzie na pewno dobrym kontraktem przy dublu karo,
a przy dublu trefl, gdy przeciwnicy nie trafią wistu (możliwe są też inne konfiguracje figur E, przy których
szlemik będzie dobrym kontraktem). Optymista zgłosi więc szlemika, czekając na korzystny wist. 

Naukowiec może relayem spytać o singla, odpowiedzi:
4C = krótkość najbardziej oddalona (karo) - zła wiadomość - licytujemy kończące 4P.
4P = krótkość trefl, gramy szlemika.

Z fitem:

Pozostał nam do rozpatrzenia przypadek c).

Jeśli pytamy o asy, to stosujemy odpowiedzi do 5BA włącznie (nie wyżej), 
pozostawiając partnerowi miejsce na inwity wielkoszlemowe.

4C = puppet na 4P (mini-maxi);
4BA = wariant maxi - blackwood;
5T = 1/4 wartości;
5K = pytanie o damę atu;
6C = dama atu i król kier;

Przykład 1

3C = 4 kiery bez 4 pików;
3P = nadwyżkowe uzgodnienie kierów, inwit szlemikowy;
4C = negatywne, W ma zbyt dużo niskich figur (2xD i 3xW).

Przykład 2

Wracamy do naszej licytacji:

4T = układ 6/4, aspiracje;
4C = żadna krótkość nie jest dla nas dobra, dlatego nie licytujemy dalej. 

Przykład 3

3C = 4 kiery bez 4 pików;
4T = transfer (!) - 5 kar i 4 piki, aspiracje (ze słabszą ręką E zalicytowałby 3BA);
Przy kolorze młodszym filozofia postępowania otwierającego jest identyczna jak w sekwencji 2BA-4T/K:
1) 4BA - negatywne;
2) Odzywka relay (tu: 4K) - Blackwood 102+Q na uzgodnionym kolorze młodszym (tu: karach);
3) 5 w uzgodniony młodszy (tu: 5K)  - wolę grać w kolor niż w BA, a więc lekka zachęta;
4) cue-bid - niczego nie rozstrzygam, ostateczną decyzję oddaję w twoje ręce partnerze.

W omawianym rozdaniu W ma bardzo dobrą kartę do gry w kara, dlatego powinien zapytać się o asy:

4C = Blackwood 102 na uzgodnionych karach;
4P = zero asów;
6K = formalista spyta o damę atu odzywką 4BA.

 Przykład 4

A K 5 K W 10 5 K 5 A D 10 5

2BA - 3T 3C - 3P 4T - 4K 4BA - 5T 5K - 6T 6C - pas

D 4 2 D 8 6 4 A 6 3 2 K 4

3C = 4 kiery bez 4 pików;
3P = uzgodnienie kierów, aspiracje;
6T = dama atu o którą pytał partner plus nieodlicytowana wartość w treflach. 

 Przykład 5

A 10 4 K 5 A K 10 6 A D 6 5

W-E 2BA - 3T 3K - 3C 3P - 4P pas

W 7 6 5 3 A D 6 4 5  7 3 2

3C = smolen: 5+ pików/4+kiery;
3P = 3 piki;
4P = brak aspiracji. 

Przykład 6  

K W 7 6 A D 6 5 A K 9 A 5

W-E 2BA - 3T 3BA - 4K 4P - pas

D 8 5 4 8 7 3 5 4 K 8 7 6

3BA = obie starsze 4-ki;
4K = uzgodnienie pików, mini-maxi.