a)  pas.
To jest zaleta staymana z tylko trzema odpowiedziami. Możemy zadać go ze słabą układową kartą,
by potem spasować na każdą odpowiedź partnera.
powrót
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

b) pas.
Kolejna ręka, z którą nie chciałbyś grać 1NT. Miałeś szczęście, że partner, zamiast oczekiwanych 2©,
zgłosił 2¨, które niemal gwarantuje fit karowy. Gdyby jednak partner zalicytował 2©, zgłosiłbyś 2Ş,
które nie niesie żadnych aspiracji, a jedynie chęć gry częściówki kolorowej.
powrót
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

c) 2Ş.
Jak w przykładzie b), ale otwierajacy może domniemywać, że naszym drugim kolorem są trefle
(nie spasowaliśmy na 2¨). Partner ma do wyboru pas - z 3 pikami; 2NT - nadwyżka, na okoliczność,
gdybyśmy mieli rękę układową, ale w sile inwitu do dogranej; 3§ - wybór częściówki.
powrót
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

d) 2NT.
Inwit do 3NT ze starszą czwórką.
powrót
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

e) 4NT.
Inwit do szlemika ze starszą czwórką.
powrót
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

f) 3©.
Przypominam, że odzywki 3©/Ş po uprzednim staymanie są zarezerwowane na tzw. transfery Smolenia, czyli oznaczają zgłoszoną czwórkę i piatkę w drugim starszym w sile na końcówkę.
Dzięki temu w kolor starszy zawsze będzie rozgrywał otwierajacy 1NT, co przy tradycyjnej licytacji transferami Jacoby'ego nie jest zawsze możliwe.
powrót
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

g) 3§.
Naturalne 5+, ze starszą czwórką. Nowy kolor na wysokości 3 forsuje do dogranej.
powrót
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

h) 5NT.
Naturalne, ale forsujące. Szlemik karowy może być lepszy. Partner jeśli uzna za stosowne, podejmie próbę uzgodnienia koloru młodszego. W każdym razie spasować na 5NT nie może.
powrót
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

i) 3NT.
Ewentualne 3¨ byłoby forsujace, ale my licytujemy to, co chcemy grać - prosto do celu.
powrót