Podstawą sukcesu w licytacji
jest umiejętność oceny karty.
Dlatego na początek porozmawiamy
o Zasadzie Bilansu. Oto ona w skrócie:
|
Metody bilansowania:
Jest ich wiele ,ale praktyka wykazała
,że żadna z nich nie jest wystarczająco precyzyjna.
Szczególnie przy rozdaniach
układowych metody rachunkowe (sumowania punktów
za honory i układ) zawodzą.
Aby Cię przekonać, że znalezienie algorytmu bilansowania
nie jest proste, podam kilka
przykładów.
|
|
|
|
|
W1
|
W2
|
|||
Ş | AW1053 | Ş | KDW105 | |
ŠŠ© | 8 | ŠŠ© | DW | |
¨ | K7 | ¨ | W97 | |
§ | A10865 | § | KW5 |
Z ręką W1 na pewno należy
przyjąć zaproszenie do końcówki pikowej,
a z W2, choć silniejszą
honorowo – spasować.
Kolejne przykłady:
#1
|
#2
|
|||
Ş | AD | Ş | 65 | |
ŠŠ© | W9854 | ŠŠ© | ADW54 | |
¨ | 10762 | ¨ | KD102 | |
§ | KD | § | 72 |
Obie ręce jednakowo bogate
w honory i układ, a jednak wyczuwasz,
że ręka #2 jest znacznie
lepsza od #1.
#1
|
#2
|
|||
Ş | A109 | Ş | A62 | |
ŠŠ© | DW94 | ŠŠ© | DW52 | |
¨ | W107 | ¨ | W73 | |
§ | KW8 | § | KW2 |
Znowu ta sama liczba PC, ale ze
względu na wysokie blotki,
ręka #1 jest znacznie
lepsza od #2.
#1 | DW102 |
|
A954 |
#2 | K1032 |
|
A954 |
Ta sama liczba PC w kolorze,
identyczny układ kart niższych, a jednak w przypadku #1
masz 50% szans na wzięcie
4 lew, a w #2 niespełna 7%, a czasem można oddać 2 lewy.
Można by z tego wyciągnąć
pochopny wniosek, że DW stanowią znaczni lepszą wartość od króla,
a przecież wielokrotnie
sprawdziłeś na własnej skórze, że tak nie jest. Na pewno dobrą wartością
jest sekwens DW10.
Zgrupowanie honorów w jednym
kolorze zwiększa siłę połączonych rąk, np.
|
ADWxx |
|
Kxx |
|
xxx | xx |
|
ADxxx |
|
xxx |
|
Wxx | Kx |
Z powyższego wynika, że przy
bilansowaniu powinniśmy przyznawać dodatkowe punkty
za zgrupowanie honorów (sekwensy).
Ale nie zawsze, np.
AD10xx |
|
KWxxx |
Dama i walet są zupełnie
zbyteczne. Lepiej, by znalazły się poza pikami.
Niekorzystne
jest dublowanie wartości honorowych w kolorach krótkich
(punktów dużo – mało lew),
np.
#1 | KD |
|
Ax |
#2 | DW |
|
AK |
Jeszcze kilka przykładów
pokazujących jak trudno jest w sposób rachunkowy
(za pomocą punktów przeliczeniowych)
oszacować wartości układowe.
Atutami są piki:
|
|
AKxxx |
|
Dxxxx |
|
xxx | -- |
|
|
AKxxx |
|
Dxxxx |
|
-- | -- |
W |
#1
|
|
||
Ş | AKxxx | Ş | Dxxxx | |
ŠŠ© | KWx | ŠŠ© | x | |
¨ | xxx | ¨ | Dxx | |
§ | xx | § | Axxxx |
W |
#2
|
|
||
Ş | AKxxx | Ş | Dxxxx | |
ŠŠ© | KWx | ŠŠ© | Dxx | |
¨ | xxx | ¨ | x | |
§ | xx | § | Axxxx |
Następny przykład pokazuje jak ważne przy ocenie karty są kart środkowe:
#1 | K543 |
|
W62 |
#2 | K1093 |
|
W86 |
Przykładów takich można by podać wiele. Potwierdzają one trudności bilansowania. Bilansowanie rozumiane jako mechaniczne dodawanie punktów jest niewystarczające. Te same figury w jednym rozdaniu mogą mieć zupełnie inną wartość niż w drugim. I na tym między innymi polega urok brydża.
Lewy honorowe.
Najprostszą metodą obliczania
siły honorowej jest metoda punktowa Miltona Worka (as=4PC,
król=3PC, dama=2PC, walet=1PC).
Suma punktów w jednym kolorze (10PC)
jest odpowiednikiem trzech lew honorowych.
Lewy blotkowe.
Są to lewy brane dzięki temu,
że przeciwnicy nie mają już kart w tym kolorze.
Aby wziąć lewę blotkową
(fortę), kolor musi być co najmniej 4-kartowy i muszą być
wcześniej zgrane w nim lewy
honorowe. Jeżeli z licytacji wiemy, że mamy kolor uzgodniony
(mamy w nim łącznie z partnerem
minimum 8 kart), to przyjmujemy za słuszną regułę:
Longer ma tyle lew blotkowych, ile w nim kart ponad trzy.
Kolor uzgodniony wzmacnia siłę połączonych rąk.
Na otwarciu jeszcze nie wiemy,
czy nasz longer zostanie uzgodniony, ale potencjalna
wartość ręki opartej o długi
kolor jest wyższa niż ręki zrównoważonej.
Lewy przebitkowe.
Podanie reguły obliczania
lew przebitkowych jest bardzo trudne. Dlatego, w szczególności
przy rozdaniach silnie układowych,
powinieneś zaprząc do pracy wyobraźnię.
W swych rozważaniach uwzględniaj
przede wszystkim:
FAZA OTWARCIA
W |
#1
|
|
||
Ş | AKDW | Ş | xxx | |
ŠŠ© | xxx | ŠŠ© | AKDW | |
¨ | xxx | ¨ | xxx | |
§ | xxx | § | xxx |
WE posiadają 20PC, co statystycznie,
jak wiemy daje 6 lew honorowych
(10PC=3 honorowe lewy statystyczne).
Znakomita koncentracja figur w kolorach długich
sprawiła nawet, że WE mają
8 gotowych lew.
Ale kontraktu 2BA nie wygrają,
gdyż przeciwnicy wcześniej wezmą 8 lew
(lub więcej) w kolorach
młodszych.
Tak więc przy grze w
BA ważne są także figury w kolorach krótkich – stopery.
Zupełnie inaczej wygląda
sytuacja przy grach kolorowych, tu stoperem w kolorze bocznym
może być krótkość. Popatrzmy
na zmienione nieco ręce WE:
W |
#2
|
|
||
Ş | AKDW | Ş | 10xxx | |
ŠŠ© | xxx | ŠŠ© | AKDW | |
¨ | xxx | ¨ | x | |
§ | xxx | § | xxxx |
Teraz grając w piki weźmiemy
9 lew. Singel karowy nie tylko nie pozwoli
przeciwnikom wziąć w tym
kolorze więcej niż 1 lewę, ale także wraz z fitem
pikowym, zapewni dodatkową
lewę – przebitkową.
Popatrzmy na jeszcze, dość ekstremalny, przykład:
W |
#3
|
Ş | AKDWx |
ŠŠ© | AKDWx |
¨ | x |
§ | xx |
Z naszych dotychczasowych
rozważań wynika, że przy rękach BA(bez longera 5+) punktów
za lokalizację nie uwzględniamy.
Jednak realnie one istnieją, przecież
jeśli nasz czterokartowy kolor
jest zupełnie przeciętny,
to partner często uzupełni go jakąś figurą (może dwoma), albo nasza figura
w krótkim kolorze uzupełni
jego kolor i w efekcie wzmocni szanse na większą liczbę lew w tym
kolorze – sfitowanie podnosi
siłę połączonych rąk.
Przy rękach
zrównoważonych 25PC
daje bilans na końcówkę 3BA. |
Bilans na końcówkę nie musi
być nadto precyzyjny. Poprawić go może już pierwszy wist.
Rozgrywając 3BA, możesz
po drodze do swoich 9 lew oddać przeciwnikom 4,
a więc wykorzystać kilka
szans, skorzystać z kilku manewrów.
Zupełnie inaczej wygląda
sytuacja przy szlemikach. Tu bilans powinien być precyzyjny.
Nie licz zbytnio na pomoc
przeciwników. Twoje możliwości zagrań specjalnych
są wtedy także silnie ograniczone,
zwłaszcza przy szlemiku BA.
Na szlemika,
przy układach bezatutowych,
wymagane jest 33PC. |
W strefie licytacji szlemowej
baczniejszą uwagę powinieneś poświęcić sprawdzeniu
lokalizacji figur w kolorach
longerów.
Tak więc, o ile wartość 25PC
możesz uznać za wystarczającą do zgłoszenia końcówki 3BA,
to wartość 33PC w strefie
szlemikowej stanowić może tylko punkt orientacyjny
i w miarę możliwości powinieneś
ją poddać weryfikacji, sprawdzając rzeczywiste sfitowanie rąk.
W |
#1
|
|
|
|
Ş | AK4 |
|
Ş | D76 |
Š©Š | D52 |
|
ŠŠ© | KW84 |
¨ | 1087 | ¨ | AKW5 | |
§ | A876 | § | KW |
Po rebidzie 1BA układ ręki
W masz jak na dłoni, prawie na pewno 3334
(W nie otworzył 1¨
- z czwórki, nie zgłosił 1Ş,
nie sfitował kierów).
Twoje 18PC i potencjalne
14PC partnera dają w sumie 32PC.
Masz tylko 2 trefle, a więc brak szans na wyrobienie
forty treflowej.
Lepiej byłoby, gdybyś miał
2 piki, a 3 trefle. Licytuj 3BA.
z nieco większą siłą zgłosiłbyś
4BA(inwit do szlemika).
W sytuacjach wątpliwych
powinieneś wykonać pracę umysłową polegającą
na wyobrażeniu sobie
kilku możliwych rąk partnera, zaczynając od tej najbardziej
korzystnej. Jeżeli przy
tak korzystnych założeniach szlemik jest
“taki sobie”,
to należy zgłosić końcówkę.
W omawianym rozdaniu naprawdę trudno znaleźć u partnera kartę, z którą szlemik byłby prawidłowy.
Pamiętaj, brydż jest grą
statystyczną, więc nie powinieneś licytować do superwybranych
wartości partnera, których
istnienia nie sposób sprawdzić.
Dla celów szkoleniowych zróbmy
szczegółowy bilans przy odkrytych kartach,
uwzględniając lokalizację
figur. Przy czym za modelowy kolor 4-kartowy uznajemy
kolor z figurą wsparty 10-ką,
a więc taki:
|
Jeśli jest silniejszy, to posiada odchylenie dodatnie, jeśli słabszy – ujemne.
Za każdą dodatkową figurę
w kolorze dodajemy 1PS (punkty za sfitowanie),
jak również za każdą
figurę w longerze partnera.
ŞAK4,©D52,¨1087,§A876 W-E ŞD76,©KW85,¨AKW5,§KW
PC = 13 u W + 18 u E = 31
PS(W) = 1(za
damę w kierach partnera), ale “minusik” za brak
10 w treflach.
PS(E)
= “plusik” za nieco więcej niż 10-ka w kierach, 2PS(za
2 figury treflowe)
Razem mamy: 31PC+3PS (“minusik”
zredukował się z “plusikiem”) = 34PU
Dzielimy przez 3(bilansowa lewa), wychodzi nam 11+
lew.
Sprawdzamy, czy nasze obliczenia
pokrywają się z rzeczywistością:
W |
#2
|
|
|
|
Ş | AK104 |
|
Ş | D53 |
Š© | D5 |
|
Š© | KW106 |
¨ | K1087 | ¨ | AD3 | |
§ | K76 | § | A98 |
E ma 16PC, a więc dopiero
wyraźne maksimum (17PC) u otwierającego daje
w sumie wymagane 33PC.
Czy dojrzałeś jakieś dodatkowe
walory w ręce E:
Tak, są nimi:
|
|
|
|
|
|
|
Gdy nie nastąpiło
uzgodnienie koloru,
4BA jest naturalnym inwitem do szlemika. |
Czy W mając tylko 15PC powinien ten inwit przyjąć?
Inwity (zwłaszcza szlemikowe) mają dużą siłowość,
silnie namawiają do dalszej licytacji.
Czy widzisz jakieś nadwyżki lokalizacyjne w karcie W?
Tak, są nimi:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
W zgłosił kolor karowy z 2 powodów:
Sprawdźmy jeszcze, czy nasz algorytm sprawdził się w praktyce.
PC – 15+16=31
Piki – 2PS
Kiery – 2PS
Kara – 2PS
Szybkie lewy – “plusik”
RAZEM = 37,5 : 3 = 12,5 lew
To nie znaczy, że mamy zupełną
pewność wzięcia 12 lew. Są to tylko lewy bilansowe,
a bilansowa nadwyżka 1/2lewy
świadczy jedynie że szlemik ma duże szanse realizacji.
I tak jest – szanse realizacji
szlemika wynoszą ponad 85%.
By uzmysłowić ci,
jak dużą rolę odgrywa rozkład ilościowy, lokalizacja figur
oraz karty środkowe, przydzielmy
W takie karty:
W |
#2
|
|
|
|
Ş | K1072 |
|
Ş | D53 |
Š© | A53 |
|
Š© | KW106 |
¨ | KW6 |
|
¨ | AD3 |
§ | KW5 | § | A98 |
Szlemik tylko na około 10%.
Przy okazji zauważ, że
układ 4333 jest znacznie gorszy od 4432.
PODSUMOWANIE
Bilansowanie w strefie końcówki
nie musi być tak precyzyjne, jak w strefie szlemowej.
Siła łączna 25PC, przy w
miarę zrównoważonych układachstanowi wystarczający powód
do zgłoszenia 3BA. Praktyka
gry potwierdza tę tezę,
gdyż
po szybkiej (mało informacyjnej)
licytacji, już pierwszy
nietrafny wist
może przynieść ci sukces. Zaś
możliwość oddania,
w drodze do dogranej, 4
lew pozwala ci wykorzystać kilka kolejnych szans.
Zupełnie inaczej wygląda
sytuacja w strefie szlemikowej: tu bilans powinien być precyzyjny.
Wiele jest prawdy w powiedzeniu:
końcówki należy “zarzucać”,
szlemiki licytować.