WSPÓLNY JĘZYK
10a
Konsekwencje unaturalnienia
otwarcia 1§
Two-way checkback
§/¨/©Š/Ş
Uwaga: Bardzo trudny temat. Czytaj uważnie i ze
zrozumieniem.
Za kilka dni przeczytaj ten rozdział ponownie!
* * *
By łatwo poczuć podobieństwo miedzy naturalnym
otwarciem 1¨,
a niemal naturalnym
otwarciem 1§ zaczniemy
od przykładu z kolorem karowym. Naturalność tego otwarcia jest
dla nas oczywista, a dalsza po nim licytacja zrozumiała.
Z fitem karowym, przy zupełnie klasycznych wzorcach licytacji
WJ,
E uzgodnienia kolor karowy z bilansu:
2¨
– ręką półpozytywna,
3¨
– ręka inwitująca,
wreszcie z ręką forsującą do końcówki licytuje Magistra
2§, a następnie forsujące już 3¨.
Przejdźmy do otwarcia 1§
Rebit otwierającego 1Ş
– gwarantuje 3 trefle (W wykluczył 4 kara i 4 kiery, więc ma co najmniej
3 trefle), a rebid 1BA – 4 trefle. Odpowiadający może
więc stosować wzory licytacji naturalnej.
Tak więc, gdybyśmy nie stosowali Magistra, 2§
i 3§ byłyby naturalne (bilansowe). Tę
piękną konstrukcję naturalności burzy nam stosowana w Polsce (także w świecie)
sztuczna odzywka 2§ (magister). Magister
ma jednak wiele zalet, które spowodowały, że na dobre zadomowił się w systemach
licytacyjnych.
Magister podwójny - two way-checkback
W książce podane są dwie nowe koncepcje gadżetu 2§;
magister odwrotny (patrz konwencje do wyboru) oraz magister podwójny. Którą
z tych koncepcji wybrać, zdecydujecie sami! Przypuszczamy,
że większą popularność zdobędzie wariant two-way,
jako zdecydowanie łatwiejszy do opanowania.
Po długich dyskusjach i konsultacjach doszliśmy do wniosku,
iż powinniśmy włączyć właśnie two-way checkback do bazowej wersji
WJ-XXI.
Autorem tej konwencji jest Kit Woolsey.
Oto idea tego pomysłu:
Woolsey dał do dyspozycji odpowiadającemu dwie sztuczne odzywki:
2§ – dwuznaczne:
a) przygotowuje
sign-off na kara (otwierający licytuje automatyczne 2?)
b) ręce
ze strefy inwitu do końcówki, a więc w sile ok. 11 PC;
2¨
– sztuczny forsing do dogranej.
Inne klasyczne:
2©
– naturalne, nie forsuje,
2Ş - rewers, piki naturalne
(mogą być zgłoszone ze zgrupowania), 5+ kierów, forsują do dogranej;
2BA – inwit do 3BA,
3¨
– nowy kolor z przeskokiem, 5-5 forsing do dogranej,
3§ – stary kolor
(otwierający rebidem 1BA obiecał 3+ trefle), inwit układowy.
3Ş/4§/¨
– zgodnie z polską szkołą autosplinter, 6+ kierów.
Jak wyglądają szczegółowe rozwiązania dalsze? K.Woolsey
proponuje licytować to co mamy.
A to w systemie naturalnym jest stosunkowo łatwe.
W polskich systemach, sytuacja się nieco komplikuje, ale także można poprzestać
na zasadzie: gadżet 2§ – inwituje końcówkę,
gadżet 2¨
– forsuje do końcówki, a dalsza licytacja naturalna,
na głowę.
My potraktujemy problem dalszej licytacji bardziej ambitnie.
Bogatsi o doświadczenia związane
z rozważaniami nad magistrem odwrotnym wykorzystamy je
w konstrukcji licytacji po two-way checkback.
Po 2§ otwierający licytuje
automatyczne 2¨,
a E licytuje:
pas – słaba ręka na 5+ karach,
Zaś pozostałe odzywki inwitują końcówkę, przy czym, w
zależności od bazy systemu i upodobań zawodników, stosowane tu są różne
rozwiązania. My proponujemy wersję układową, tj. informującą
o głównym longerze 5+:
2©
– 5 kierów,
2Ş – 5 trefli i sprzedane
wcześniej 4 kiery (czarne miano informuje o czarnym kolorze),
2BA- 5 kar i sprzedane wcześniej 4 kiery (2BA oznacza
inny młodszy niż kolor otwarcia),
3§ – 5-5,
3¨
– 5-5,
3©
– 6 kierów i 4 piki (patrz inwitujące zniesienie),
3BA – partnerze, wybierz między kierami a BA.
pas – słaba ręka na 5+ karach,
2©
– 5 pików i 4+ kiery (o tej sekwencji za chwilę),
2Ş – 5 pików,
2BA – 5 kar;
3§ – 5 trefli,
3¨
– 5-5 inwit,
3©
– 5-5, silny inwit do końcówki;
3Ş – 6 pików i 4 kiery
(patrz inwitujące zniesienie),
3BA – partnerze wybierz między pikami a BA.
2¨
- sztuczny forsing do dogranej.
Jak ma licytować otwierający?
Można zaproponować jakieś drabinki, albo licytować zupełnie
naturalnie, to co mamy:
2©
– 4 kiery,
2Ş – 3 piki,
2BA – sugeruje układ 3334,
3§ – 5 trefli,
3BA – 3334 ręka wyraźnie zorientowana do BA (sporo figur
w kolorach czerwonych).
Podwójny magister obowiązuje oczywiście także po otwarciach
1¨/©,
o szczególach porozmawiamy później.
Inwit miltonowy
W 8 7 6
D 5
A D 6
K 10 7 2 |
W---E
|
K 9 4 3
A 9 8 7
K W 4
8 5 |
.
W
|
E
|
1§
|
1©
|
1Ş
|
2§
|
2¨
|
2Ş
|
pas
|
|
2Ş = bezpieczny (bo na
poziomie dwóch) inwit miltonowy.
Przypuśćmy, że całe rozdanie wygląda tak:
|
D 10 2
W 6 4
10 9 8 5
A W 3 |
|
W 8 7 6
D 5
A D 6
K 10 7 2 |
N
W E
S
|
K 9 4 3
A 9 8 7
K W 4
8 5 |
|
A 5
K 10 3 2
7 3 2
D 9 6 4 |
|
Po wiście karowym, jeśli trafnie rozegrasz piki weźmiesz
8 lew, ale jeśli zagrasz pika do króla,
przegrasz już 2Ş. Tymczasem
licytując klasycznie grałbyś w tym rozdaniu aż 3Ş
(po licytacji: 1§-1©-1Ş-3Ş-pas).
Mając wyraźną przewagę siły (23 do 17 PC) oddałbyś zapis przeciwnikom.
Takim nieszczęściom mają zapobiegać bezpieczne inwity.
Z kolei sekwencja:
będzie inwitem układowym (11-12PU). Jeszcze raz powtarzam:
informacja o charakterze inwitu (miltonowy, układowy) jest bardzo ważna
przy wartościowaniu (bilansowaniu) połączonych rąk.
Przykładowo sekwencja:
To znowu inwit honorowy (miltonowy), ze słabszą ręką licytujemy
gadżet 2§ i pasujemy na automatyczne
2¨ otwierającego.
(Zajrzyj do magistra odwrotnego, tam już 2¨
zgłoszone po 1BA byłoby inwitem miltonowym – bezpiecznym, bo na poziomie
dwóch.)
Zaś sekwencja:
to inwit układowy. Na przykład tak będzie przebiegać licytacja
z rękami:
A 9 3
D 9
A 10 8 6
D 9 7 2 |
W---E
|
8 7 5
A W 8 7
K W 7 5 4
5 |
Przypuśćmy, że po wiście pikowym, spotkają nas same nieszczęścia
(©K jest
poza impasem,
¨D
weźmie lewę) i przegramy bez jednej. Np. całe rozdanie wygląda tak:
|
K 10 6 4
10 5 3
9
A W 8 6 3 |
|
A 9 3
D 9
A 10 8 6
D 9 7 2 |
N
W E
S
|
8 7 5
A W 8 7
K W 7 5 4
5 |
|
D W 2
K 6 4 2
D 3 2
K 10 5 |
|
Przegraliśmy 3¨,
ale przeciwnikom wychodziło 2Ş i 3§.
Często będzie też tak, że 3¨
wygramy,
gdy przeciwnicy mieli także do wygrania kontrakt na poziomie
trzech.
Wniosek:
Z ręką opartą o bilans układowy licytuj skocznie. Nawet
jeśli tak wylicytowany kontrakt przegrasz, zapewne okaże się on opłacalną
obroną. Tę strategię nakazuje prawo lew łącznych. Poza tym,
informacja o charakterze inwitu (układowy, miltonowy)
pozwala nam właściwie ocenić możliwości naszych połączonych rąk. O tym
za chwilę.
Rozjaśnijmy poszczególne wątpliwości
Czy w poniższej sekwencji 2©
forsuje?
Zgodnie z ideą two-way checkback – NIE. Ale przyjrzyjmy
się temu bardziej dokładnie.
W tym celu przypomnijmy sobie klasyczną sekwencję:
Po wieloletnich dyskusjach teoretyków i ekspertów brydża,
uznano tę licytacje za forsującą.
Wprawdzie 12 PC otwierającego i 10 PC odpowiadającego
przy układzie 5-4 i kolorze uzgodnionym
4-4 daje wątpliwy bilans na końcówkę 4©,
to jednak postanowiono już nie dzielić włosa na pół i uznać, iż licytacja
jest sforsowana.
Jeśli tak, to w omawianej przez nasz sekwencji
gadżetowej otwierający z czwórką kier powinien licytację podtrzymać, gdyż
mamy sytuację zupełnie symetryczną do powyższej (12 PC + 10 PC + układ
5-4). Gdy zaś otwierający nie ma czterech kierów, to nawet z dublem pik
powinien znieść w 2Ş, gdyż zwykle lepiej
grać na kolorze rozłożonym 5-2 niż 4-3. Z tej logiki wynika forsujący charakter
odzywki 2©
poprzedzonej magistrem 2§. To rozumowanie
pozwala do gadżetu 2§ włączyć ręce forsujące
do dogranej z układem 5-4 w kolorach starszych, tym samym odciążyć forsujący
gadżet 2¨.
Ocena karty – przykład
A 4
K D 9 5
A 9 8 6
9 7 2 |
W---E
|
K D 9 6 5
A 10 8 7
7 4
8 5 |
.
2©
– wyklucza aspiracje końcówkowe, mówi: partnerze chcę grać tylko częściówkę,
wybierz między kierami, a pikami. Jednak W ma dla partnera wymarzoną kartę
i dlatego powinien o tym wyjątkowym zdarzeniu powiadomić partnera - „niezdyscyplinowanie”
zgłosić 3©.
W ten sposób osiągniemy bardzo dobrą końcówkę na 22 miltonach. Zawsze,
gdy mamy coś nadzwyczajnego, możemy (powinniśmy) zachować się nadzwyczajnie.
Z tego wynika, że magister nie powinien być licytowany
do ręki nadzwyczajnej (taka statystycznie niemal nie istnieje), ale jedynie
do nadwyżkowej, dlatego wymaga co najmniej 10-ciu urodziwych miltonów.
Przykład
A 6
K D 9 5
A 10 9 6
9 7 2 |
W---E
|
K D 9 6 5
A 10 8 7
K D 4
5 |
.
W
|
E
|
1¨
|
1Ş
|
1BA
|
2§
|
2¨
|
2©
|
3©
|
4§
|
6©
|
pas
|
2©
– forsing na 1 okrążenie, 5-4;
3©
– zachęcające (skoro mamy kiery uzgodnione 4-4, to musimy grać końcówkę);
4§ – singleton (3BA
E byłoby zaproszeniem do szlemika, bez singletona);
6©
– lepszej karty W mieć nie może; pełne wyłączenie i wspaniale wartości
do gry kierowej.
Przykład
A 6
K 6 5
A 8 6
D 10 9 7 2 |
W---E
|
K D 9 6 5
A 10 8 7
4
A K 5 |
.
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2§
|
2¨
|
2©
|
2Ş
|
3§
|
4§
|
4©
|
4Ş
|
4BA
|
5BA
|
7§
|
pas
|
|
2§ – zgodnie z wcześniejszą
propozycją, z układem 5-4 w starszych gadżet 2§
licytujemy także z siłą forsującą do dogranej.
3§ – dokończenie opisu
ręki.
4§ – uzgodnienie koloru,
W ma znakomite wartości dla partnera, więc przekracza
strefę 3BA. Dalej cue-bidy i Blackwood. 5BA - 2
wartości z damą atu oraz królem kier.
Jeśli ten sposób licytowania kolorów starszych uznamy
za słuszny, to sekwencja:
wyklucza u E układ 5-4+ w kolorach starszych. Ponieważ E
nie ma także 5+ kar i czterech pików
(po 1§ zgłosiłby bezpośrednio
2¨), to
w jego ręku mogą znajdować się tylko ręce kolorowe z 5+ pikami lub 4 piki
i 5+ trefli.
Świadomość tego faktu pozwoli nam precyzyjnie budować
obraz połączonych rąk.
Przykład
10 9
W 8 6 2
K D 6
A K 8 3 |
W---E
|
A K 7 6
4
A 10 3
D W 9 6 5 |
.
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2¨
|
2©
|
3¨
|
4¨
|
6§
|
pas
|
|
2©
– wprawdzie partner nie może mieć czterech kierów, ale po tej odzywce dowiemy
się co ma partner.
3¨
– z pięcioma pikami E zalicytowałby 2Ş,
z tego wniosek, że E ma 5+ trefli i opisuje do końca swą rękę zgłaszając
fragment karowy.
4¨
– W mógł zgłosić 4§ ale 4¨
lepiej podkreśla jakość kar.
Różnica między inwitem układowym a miltonowym
3¨
- zalicytujemy z ręką inwitującą, zrównoważoną np. taką (a):
K 9
A 8 7 5
D 10 8 4
D 9 3 |
Ze słabszą kartą, np (b):
W
A W 7 5 3
D 10 8 4
W 8 6 |
Po rebidzie 1Ş zgłosimy
magistra 2§ i spasujemy na automatyczne
2¨ otwierającego.
Zaś z ręką (c):
9
A 10 8 7
D 10 8 7 4
D 9 5 |
z którą także mamy bilans na 3¨
(8 PC + 2 pkt. za singla + 1 pkt za dziewiąte karo = 11PU),
bezpośrednio po rebidzie 1Ş skoczymy
na 3¨, przekazując
intencje gry kolorowej.
Przy uzgodnionym kolorze młodszym rozglądamy się
przede wszystkim za kontraktem 3BA,
a ten wymaga około 25 miltonów. Ręka (c) ma zbyt mało
miltonów, by wygrać 3BA, ale może
zapewnić wysoką grę kolorową. Popatrzmy na diagramy:
K W 8 6
D 9
A W 9 5 2
K 7 |
W---E
|
7
A 10 8 7
D 10 8 7 4
D 9 5 |
3BA – jest bardzo kiepskim kontraktem, jeszcze gorsze jest
5¨.
Ale jeśli obie ręce wyglądają tak:
A 9 5 3
2
A W 9 5 2
A W 6 |
W---E
|
7
A 10 8 7
D 10 8 7 4
D 9 5 |
3BA ma ok. 25% szans realizacji, 5¨
praktycznie jest 100-procentowe, a szlemika karowego
- jak mamy niezły dzień - też wygramy.
Inaczej wygląda ocena karty (bilansowanie) w kontekście
gry kolorowej, a zupełnie inaczej – bezatutowej.
Otwarcie 1§
1. Inwit układowy - licytujemy w następujący sposób:
.
A 10 8 7
8
D 7 5
D 9 8 4 3 |
a)
b)
|
A 10 8 7
8
D 7
K 9 8 5 4 3 |
c)
|
K 10 8 7
7
D 4
D 10 9 8 5 3 |
.
a) Musimy niestety spasować, gdyż 2§
jest zajęte na gadżet.
Analogicznie jak po otwarciu 1¨,
tak i po otwarciu 1§ skacząca licytacja
wskazuje inwit układowy
(z ręką układową licytujmy wysoko). Tak będziemy licytować
np. z taką kartą b).
Jest problem co licytować z jeszcze słabszą, ale bardzo
układową kartą, z którą chcemy zdecydowanie grać w trefle, np. ręka c).
Ale popatrzmy na to z praktycznego nieco punktu widzenia.
Mamy słabą układową kartę,
więc przeciwnicy też mają ręce układowe, tu posiadają
dwa uzgodnione kolory czerwone.
Czy przy brydżowym stoliku jest możliwe, by przy wyrównanych
siłach milczeli jak grób?
W mojej brydżowej praktyce nie zdarzyło mi się to nigdy.
Ale być może kiedyś komuś się przydarzy.
Co więc ma zrobić E z kartą c)? Może spasować choć to
bardzo (!) nieestetyczna licytacja; zalicytować 3§
- kłamliwy inwit układowy. Jeśli partner spasuje na 3§,
to niezależnie czy wygramy czy też przegramy ten kontrakt, osiągniemy sukces
(tak mówi prawo lew łącznych).
Jeśli zalicytuje wyżej (zrobi to z nadwyżką i ręką zorientowaną
do gry kolorowej) też nic złego się nie powinno stać. Być może nastąpi
z naszej strony samoistne przewyższenie i przegramy 4§,
ale zapewniam Was, że ewentualna wpadka bez jednej będzie
zwykle naszym sukcesem, gdyż przeciwnicy mają wtedy do wygrania kontrakt
kolorowy na poziomie trzech (może czterech).
Tak wylicytowane 4§
będzie swojego rodzaju prewencyjną obroną. Tę tezę silnie broni prawo lew
łącznych. Jednak nadal upieram się, że w praktyce, przy tak układowych
kartach i wyrównanych siłach, przeciwnicy niemal na pewno znajdą się w
licytacji. Tym samym, powyższe rozważania są raczej czysto teoretyczne.
2. Inwit miltonowy
.
D W 7 2
D 8
A W 4
W 10 6 3 |
a)
b)
|
10 8 7 2
K 9
A K
W 7 6 5 3 |
c)
|
D W 7 2
A 2
8 4
K W 10 6 3 |
Z ręką typowo bezatutową, np. a) licytujemy 2BA.
To samo z ręką typu b)
Z pięcioma treflami i ręką bardziej kolorową, np. c)
z którą przy minimum otwarcia wolelibyśmy grać częściówkę treflową (3§),
głosimy inwitujący gadżet 2§, a następnie
3§.
Przykład:
K 5 4
D W 7 6
A 3 2
D 9 8 |
W---E
|
D W 7 2
A
8 6 4
K W 10 6 3 |
.
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2§
|
2¨
|
3§
|
pas
|
|
Z maksimum siły W licytuje swa kartę naturalnie, np:
K 5 4
K 9 7 6
A D 2
D 9 8 |
W---E
|
D W 7 2
A
8 6 4
K W 10 6 3 |
.
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2§
|
2¨
|
3§
|
3BA
|
pas
|
Kolejny przykład:
D 5
A W 7 5
W 10 7
A 10 6 2 |
W---E
|
A K W 8 7
8 2
K 6
K W 9 5 |
.
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2¨
|
2©
|
2Ş
|
3§
|
3BA
|
pas
|
|
2©
– cztery kiery. 2Ş – próba uzgodnienia
pików (wyższa licytacja pokazywałaby układ 4piki-5trefli).
Przykład:
D 5 (D 7 5)
A W 9 5
W 10 7 (W 10)
A 10 6 2 |
W---E
|
A K W 8 7
K 5 2
8 6
K 9 5 |
Licytacja praktyczna, nie informacyjna dla przeciwników:
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2§
|
2¨
|
3BA
|
pas
|
|
3BA – wybierz między pikami a BA, modelowy układ 5-3-3-2.
Pas – wybór kontraktu. Z kartą podaną w nawiasach W zgłosiłby
4Ş.
W powyższej sekwencji znajdujemy analogię do sekwencji:
W
|
E
|
1BA
|
2©(transfer)
|
2Ş
|
3/4/5BA
|
A teraz licytacja naukowa:
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2¨
|
2©
|
2Ş
|
3§
|
3¨
|
3Ş
|
4Ş
|
pas
|
|
3¨
– czwarty kolor. 3Ş – druga figura pik.
Z ręką typowo bezatutową, np.:
D 5
A D 8 5
W 10 7
A 10 6 2 |
W---E
|
A K W 8
K 5 2
A 6
K W 9 5 |
.
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
4BA
|
5§
|
6§
|
pas
|
|
4BA – inwit szlemikowy.
5§ – cztery trefle,
co najmniej warunkowe przyjęcie inwitu (z zupełnym minimum nastąpiłby „pas”
na 4BA).
3. Forsujące uzgodnienie trefli
K D
10 7 6 5
K 10 7
A 10 6 2 |
W---E
|
A 10 8 7
W 8
A 3
K W 8 5 4 |
Praktyczna licytacja:
Podobnie byśmy się zachowali z ręką:
A 10 7 2
W 2
A 4
D 10 8 6 3 |
po początkowej licytacji:
Być może niekiedy 5§ będzie
lepsze od 3BA, ale w grze praktycznej jest to licytacja zupełnie normalna
i w dłuższym dystansie strategia ta jest właściwą (5§
wymaga wzięcia aż 11-tu lew, 3BA – tylko 9-ciu).
Jeśli więc słyszymy sekwencję:
To powinien to powinno pojawić się w naszej głowie światełko:
Oho, E ma rękę układową z singletonem
(jeśli bez singletona, to z aspiracjami szlemikowymi).
Oto schemat postępowania, gdy po gadżecie 2¨
otwierający zgłosi fit w kolorze odpowiedzi.
Przykład
Jak E ma postępować z 5+ pikami? Oczywiście może je podnieść
do 3Ş (z aspiracjami) i zgłosić 4Ş
(bez aspiracji). Skoczyć 4§/¨/©
– splinter.
Czy E może mieć rękę w układzie zupełnie bezatutowym?
Rzadko, ale niekiedy tak, np. w poniższym rozdaniu:
K 6 2
A D 9 5
W 8
A 10 6 2 |
W---E
|
A D 7 4
K W 7
7 3
K D 8 5 |
Optymalnym jest kontrakt 4Ş.
Jeśli pójdziemy prostą drogą, to licytacja pobiegnie:
Jednak z pustym dubletonem karo powinniśmy wykazać czujność,
gdyż otwarcie 1§ w układzie BA
z zasady wyklucza 4 kara. Gdy partner po 1Ş
powiedział 1BA, wiemy, że ma co najmniej trzy trefle. Warto więc rozpatrzyć
możliwość gry innej końcówki niż 3BA. Jeśli tak, to w sekwencji:
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2¨
|
2©/Ş
|
2BA
|
2BA może być zalicytowane z ręką w pełni bezatutową, a
wtedy, w omawianym rozdaniu,
pełna licytacja przebiegałaby tak:
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2¨
|
2©
|
2BA
|
3§
|
3©
|
4©
|
pas
|
Licytujemy:
D 5 4
A 8 7
8 7 3
A K 6 2 |
W---E
|
A W 8 7
K D 4
4
D W 9 8 7 |
.
W
|
E
|
1§
|
1Ş
|
1BA
|
2¨
|
2Ş
|
3©
|
4§
|
5§
|
pas
|
|
3©
– brak pięciu pików (wtedy E głosi 3/4Ş
lub splintera), a więc E ma 5 trefli i kończy opis ręki zgłaszając fragment
kierowy.
5§ – przy trzech pikach
u W trudno znaleźć rękę, która daje poważne szanse szlemikowe.
Licytacja po rebidzie 1Ş
1Ş – to nadal układ BA,
jedynie w układzie 4144 (19+PC) może to być silny wariant otwarcia 1§
(patrz: „Jednoznaczność
rebidów po otwarciu 1§”).
Dlatego cały dalsza licytacja E odbywa się przy założeniu
u W ręki BA z czterema pikami, a więc będzie w znacznej części analogiczna
do sekwencji 1§-1©-1BA...
I tak:
1/2/3/4BA – naturalne;
2§/¨
– podwójny magister;
2©
– do pasa;
2Ş – uzgodnienie pików,
półpozytywne (7-10 pkt);
3§ – 5+ trefli, inwit
układowy
3¨
– naturalne, układ 5-5, forsing do końcówki;
3©
– 6 kierów, inwit (ale jeśli gramy inwitującym
podniesieniem, to ta sekwencja jest forsująca na bardzo dobrym
kolorze 6+, zaś inwit pokażemy licytując 1§-2©)
3Ş – inwit układowy.
Dalsza licytacja po magistrze
(2¨
jest automatyczne, jeśli W jest słaby to musi mieć 2-3 kara, jedynie z
silnym wariantem
można zalicytować coś innego. Tym jedynym
silnym wariantem jest trójkolorówka z krótkością kier
i licytujemy wtedy 2Ş
z układem 4144 lub 2©
z renonsem kier)
2©
– inwit do końcówki na pięciu kierach;
2Ş – 4 piki, bezpieczny
inwit miltonowy;
2BA – 5 + kar i licytowane wcześniej 4 kiery;
3§ – 5+trefli i licytowane
wcześniej 4 kiery, ;
3¨
- 5-5;
3BA – 5-3-3-2 naturalne, partnerze wybierz między 3BA,
a 4©;
Podwójny magister po otwarciu 1©
Wprowadzenie
2©
w tej sekwencji wskazuje rękę inwitującą, w sile ok. 10-11 pkt przeliczeniowych
z fitem trzykartowym (z czterema kierami E skoczyłby na 3©
– inwit układowy).
Można powiedzieć, że jest to bezpieczny (bo na poziomie
dwóch) inwit do końcówki.
Ktoś mógłby spytać: A niby dlaczego E musi mieć na 2©
aż tak silną rękę? Otóż, gdyby E tak licytował
z siłą półpozytywną, tj do 9 PC, to otwierający w sekwencji:
nie wiedziałby, czy E dokonał negatywnego wyboru koloru z
dublem kier, czy ma pełny fit kierowy.
A przecież informacja o posiadaniu koloru uzgodnionego
jest niezwykle ważna dla właściwej oceny połączonych rąk. Dlatego z fitem
kier, E może zgłosić piki dopiero przy sile inwitującej końcówkę,
by po licytacji:
móc uzgodnić kolor kierowy skokiem na poziom trzech.
Z mniejszą siłą (6-10 pkt przeliczeniowych) E powinien
podnieść 1©
do 2© w
pierwszym okrążeniu, zaniedbując pokazanie pików.
Powyższe wprowadzenie było nam potrzebne do uzmysłowienia
sobie, iż w sekwencji gadżetowej:
odzywce 2©
można nadać inne znaczenie niż bezpieczny inwit na uzgodnionych kierach.
Oto zestawienie ukazujące pełny schemat gadżetu 2§
po otwarciu 1©:
pas – słaba ręka na 5+karach;
Bezpiecznie, do wysokości 2BA,
pokazujemy ręce inwitujące w układzie 4 piki - 5 młodsza:
2©
- 5 kar (mnemotechnicznie - czerwone miano, czerwony
kolor);
2Ş – 5 pików, w sile
inwitu do końcówki;
2BA – 5 trefli i zgłoszone wcześniej 4 piki, w sile inwitu
do końcówki;
3§ – 6 trefli, sign-off;
3¨
- 5-5, w sile inwitu do końcówki;
3BA – wybierz miedzy 3BA, a 4Ş.
Przypominam, że z siłą forsującą do dogranej, E licytuje
gadżet 2¨.
Przykład
K 5
A W 9 4 3
K 7 3
K 10 2 |
W---E
|
A 9 8 7
8
A 10 9 7 4
D 9 7 |
.
W
|
E
|
1©
|
1Ş
|
1BA
|
2BA
|
3BA
|
pas
|
2BA – mógł zgłosić gadżet 2§
i następnie ujawnić partnerowi 5 kar, ale jego karta jest wyraźnie bezatutowa,
więc prostolinijnie zgłosił inwitujące 2BA. Nie korzystajmy bezmyślnie
z konwencji,
gdy karta tego nie wymaga. Naszym zadaniem jest przekazać
istotne do wyboru optymalnego kontraktu informacje. Nie zgłaszajmy koloru,
gdy nie jesteśmy zainteresowani grą kolorową. Zupełnie inaczej wygląda
sytuacja w poniższym rozdaniu:
K 10 5
A K 9 8 3
K 7 3
W 2 |
W---E
|
A 9 8 7
D 10
A D 9 7 4
9 7 |
.
W
|
E
|
1©
|
1Ş
|
1BA
|
2§
|
2¨
|
2©
|
3§
|
4©
|
pas
|
|
2§ (gadżet) – E mając wszystkie
figury w długich kolorach, postanowił przekazać partnerowi intencje gry
kolorowej.
2©
– 5 kar (czerwone miano), inwit do końcówki.
3§ – maksimum siły,
niechęć do gry bezatutowej.
4©
– duże odchylenie dodatnie w kierach, gruby dubleton (trzech kierów E mieć
nie może).
Bardzo dobrym kontraktem jest tu także 5¨.
Więcej przykładów znajdziesz w rozdziałach poświęconym
ćwiczeniom licytacji.
Kłopoty sekwencji 1¨
– 1Ş
W rozdziale „Kłopoty
otwarcia 1¨”
mówiliśmy, iż w sekwencji:
rebid 1BA może być zgłoszony z singletonem pik, np. z rękami:
5
K D 7 3
A W 6 3
K 9 7 4 |
lub
|
5
K D 7 3
K 9 6 5 3
A 10 9 |
Słuszność takiego postępowania zostało tam w sposób przekonywujący
wyłuszczona.
Jeśli tak, to jak licytować poniższe ręce:
10 2 (2)
A 9 8 3
K D 7 3
D W 2 (D W 8 2) |
W---E
|
A W 9 8 4
2
10 8 4
K 10 9 7 |
.
Jeśli E zgłosi 2Ş i spotka
singletona, będzie źle. Jeśli zaś partner ma dubla lub 3 piki, kontrakt
pikowy będzie bardzo dobry (dużo lepszy od bezatutowego).
Rozwiązać ten problem nie jest łatwo.
1) Z ręką 5-3-3-2 raczej nie wybierajmy się nigdzie dalej
i pasujmy na 1BA;
2) Z układem 5 kierów i 4 kiery, nie ma kłopotu - licytujemy
2©;
3) Dopiero układ 5 pików i 4+ w młodszym przyprawia o
ból głowy, gdyż chcielibyśmy z nim grać grę kolorową, a boimy się zgłosić
2Ş, w obawie przed singletonem.
Z kolorem karowym mieliśmy już wiele kłopotów, jeden z
nich rozwiązaliśmy za pomocą konwencji transferowy trzeci kolor. Przypomnijmy
ten mechanizm, gdyż za chwilę wykorzystamy go po raz drugi - do rozwiązania
powyższych kłopotów.
Transferowy trzeci kolor
2©
– transfer na piki;
2Ş – 5+; inwit do końcówki;
To jest sedno tej konwencji.
Powracamy do naszego problemu, modernizując nieco gadżet
2§:
Odzywka 2§ oprócz rąk inwitujących,
mieści dodatkowo słabe ręce(do 9 PC) z pięciokartem pikowym w układzie
5Ş-4+m.
2¨
– automatyczne,
2©
– wyłamanie się z konwencji. Alarm – partnerze mam singla pik.
Teraz zaprzęgniemy do roboty przywołane transferowe 2©:
2©
– transfer na piki (także ze słabym wariantem);
2Ş – 5 pików, inwit
do końcówki
inne:
pas – słabe z fitem karowym;
2BA – 5 trefli i zgłoszone wcześniej 4 piki, inwit do
końcówki;
3§ – 6 trefli, sign
off;
3¨
– uzgodnienie kar, inwit miltonowy do końcówki;
3©
– 5-5, silny inwit do końcówki;
3BA – wybierz między 3BA, a 4Ş.
W
|
E
|
1¨
|
1Ş
|
1BA
|
2§
|
2¨
|
2©
|
2Ş
|
?
|
pas - słabe na pięciu pikach
2BA – inwit 5 pików i 4 kiery
3©
– 5-5 inwit, słaby inwit do końcówki.
3§ – forsing, fragment
bid: 5 pików, 4 kiery, 3 trefle, odciążamy forsujący gadget 2¨;
3¨
– forsing, fragment bid: 5 pików, 4 kiery, 3 kara.
Jeszcze została nam do omówienia licytacja po zgłoszeniu
przez otwierającego singletona pik:
2©
– mam nietypowy (z singletonem pik) rebid 1BA.
2Ş – a ja mam nietypowy
(słaby) gadżet 2§.
Dalej W licytuje:
2BA – z układem 1453,
3§ – z układem 1444.
2Ş – słabość, przygotowanie
sign-off;
inne:
2BA – 5 pików, inwit do końcówki;
3§ – 5 trefli, inwit
do końcówki (partner ma na pewno 3-4 trefle);
3¨
– inwit miltonowy;
3©
– 5 pików i 4 kiery, zachęcajace do szlemika;
4©
– j.w., bez aspiracji;
3BA – 5 pików, bilans na końcówkę.
Przykład
10
A 9 8 3
K D 7 3
D W 8 2 |
W---E
|
A W 9 8 4 3
6 2
10 8
K 9 7 |
.
2Ş - wymaga sześciu pików.
5
A K 8 3
K 8 7 5 3
D W 2 |
W---E
|
K W 9 8 4
6 2
4
K 10 9 7 3 |
.
W
|
E
|
1¨
|
1Ş
|
1BA
|
2§
|
2©
|
2Ş
|
2BA
|
3§
|
pas
|
|
2©
– singleton pik. 2Ş – slabość. 2BA –
1453.
10 2
A 9 8 3
K D 7 3
D W 2 |
W---E
|
A W 9 8 4
2
10 8 4
K 10 9 7 |
.
W
|
E
|
1¨
|
1Ş
|
1BA
|
2§
|
2¨
|
2©
|
2Ş
|
pas
|
2¨
– normalne (automatyczne) więc i ręka normalna stricte bezatutowa.
2©
– transfer na piki.
Pas słaby (do 9 PC) na pięciu pikach.
Przypominam, że z ręką forsującą do dogranej E ma do dyspozycji
gadżet 2¨
po 1BA.
2¨
– forsing do dogranej;
3©
– 1444.
Licytacja po pasie
W
|
N
|
E
|
S
|
pas
|
pas
|
1§
|
pas
|
1©
|
pas
|
1BA
|
pas
|
?
|
|
|
|
Po pasie oczywiście nie może oczywiście być mowy o 2¨
forsujących do dogranej, powracamy więc
do schematu "Odwrotnego Magistra".
W powyższej sekwencji:
2¨
– naturalne na piątce w sile inwitu;
2BA – inwit;
3§ – inwit kolorowy;
2§ – Magister Odwrotny
(partnerze licytuj 2¨);
W
|
N
|
E
|
S
|
pas
|
pas
|
1§
|
pas
|
1©
|
pas
|
1BA
|
pas
|
2§
|
pas
|
2¨
|
pas
|
?
|
|
|
|
pas – słabe na 5+ karach;
2©
– inwit na 5 kierach;
2BA – inwit honorowy z 5 treflami;
3§ – sign off.
W
|
N
|
E
|
S
|
pas
|
pas
|
1¨
|
pas
|
1©
|
pas
|
1BA
|
pas
|
?
|
|
|
|
2¨
– bezpieczny inwit honorowy z 4+ karami;
2§ – Magister Odwrotny
(możliwe słabe z fitem karowym);
3¨
– inwit kolorowy z 4+ karami;
W
|
N
|
E
|
S
|
pas
|
pas
|
1©
|
pas
|
1Ş
|
pas
|
1BA
|
pas
|
?
|
|
|
|
2¨
– naturalne na piątce w sile inwitu;
2§ – Magister Odwrotny;
2©
– inwit z fitem, gdyż ze słabszą siłą popieramy bezpośrednio;