Wspólny Język 24
Forsujące zniesienie
§/¨/©Š/Ş
 W czasach, gdy w strefie środkowej mamy wiele forsujących odzywek operacyjnych,
nie ma potrzeb licytowania przez odpowiadającego z każdą silną ręką forsującego zniesienia.
Np. z kartą:
7 6
A K W 9 8
A W 2
A K 9
Po otwarciu 1§/¨ znacznie więcej osiągniesz, licytując skromne 1© niż forsujące do dogranej 2©. Powód jest prosty: Twoja ręka tak odbiega od średniej, że nie będziesz mógł nawiązać z partnerem sensownej kooperacji. Powinieneś raczej starać się wyciągnąć od niego maksimum informacji.
Plan ten z pewnością będzie łatwiej zrealizować, gdy zaczniesz od niskiej odpowiedzi 1©, dając partnerowi maksimum przestrzeni do sprzedania układu (na nadwyżki w sile raczej nie licz).
Popatrzmy na obie ręce:
A 10 9 2
D 10 2
K D 10 4
10 5
W    E
 7 6
A K W 9 8
A W 2
A K 9
.
W
E
1¨
1©
1Ş
2§
2¨
2BA
3©
4§
4¨
4BA
5§
5¨
6¨
7©
pas
2§ – odwrotny magister. 2¨ – automatyczne.
2BA – forsujące, prosi partnera o przelicytowanie karty, zwykle chodzi o fit kierowy (3BA licytujemy z takim samym składem, lecz z mniejszą siłą).
3© – trzy kiery, brak pięciu kar (z pięciokartem karowym - 3¨).
4§ – cue-bid uzgadniający kiery. 4¨ – cue-bid. 4BA – Blackwood 102.
5§ – 1 wartość. 5¨ – pytanie o damę atu.
6¨- ©D + wartość dodatkowa w karach, a więc ¨D. 7© – wyliczone 13 lew.
Działając ekonomicznie uzyskaliśmy pełną informację o karcie partnera.
Ręka zbyt silna honorowo jest niewłaściwą do skaczącego zniesienia. Skaczące zniesienie licytujemy
z ręką posiadającą lekki zalążek gry szlemikowej, zawierającą sporą liczbę kontroli (as = 2 k, król = 1 k)
i solidny kolor.
  Po otwarciu 1§ wymagania co do jakości koloru mogą być nieco mniejsze, gdyż nasz skok spotka się zwykle z ręka bezatutową, zwłaszcza we współczesnej wersji WJ, która wyklucza z tego otwarcia słabe (do 14 PC) ręce treflowe (precision).
W Polsce przyjęło się, iż forsujące zniesienie obiecuje rękę jednokolorową 6+. Ma to swoje uzasadnienie, ręka dwukolorowa wymaga dłuższego opisu i lepiej rozpocząć z nią licytację ekonomicznie (więcej powiemy o tym później).
Przyjęcie zasady:
Skaczące zniesienie licytujemy z ręką jednokolorową 6+ pozwala na stosowanie schematu jednokolorowego (to rozwiązanie wymaga uzgodnień w parze) .
Przykład
K 7 2
W 10 8 6
K D 7 5
K 2
W    E
 A D W 9 4 3
5
A 9 3
A 9 6
.
W
E
1¨
2Ş
2BA
  
2BA – przejściowe, prośba o sprecyzowanie składu wg schematu jednokolorowego.
           Odpowiedzi (schemat jednokolorowy):
           3¨ = 3 kara,
           3§/©- singleton, modelowy układ 6-3-3-1,
           3Ş – singleton karo,
           3BA – brak singletona, brak 3 kar.
W omawianym rozdaniu E wskazuje singletona kier. Wyłączenie kierowe wzmocniło bilans i W,
po sprawdzeniu asów, zgłosi szlemika. Jak się za chwilę przekonasz jest także inny sposób sprawdzenia, czy partner ma krótkość.
   Strategia otwierającego po forsującym zniesieniu powinna być ukierunkowana na ocenę możliwości szlemikowych połączonych rąk. A więc, otwierający powinien informować partnera przede wszystkim
o tych elementach, które mogą mieć podstawowe znaczenie przy podejmowaniu decyzji o poszukiwaniu, względnie zrezygnowaniu z gry premiowej. Odlicytowanie układu ręki nie jest bynajmniej obowiązkiem otwierającego. Zgłaszanie bocznego koloru ma sens tylko wtedy, gdy występuje w nim zgrupowanie honorów, a także wtedy, gdy chcemy zasugerować partnerowi pełny misfit w jego kolorze. Po zgłoszeniu dwóch kolorów przez otwierającego odpowiadający może powtórzyć kolor tylko wtedy, gdy jest on wyjątkowo solidny.
Przykład
D W 9 4
7
A K 9 7 6
A 10 8
W    E
 K 5
A K D W 9 8
10 2
K 6 3
.
W
E
1¨
2©
2Ş
3©
W zalicytował piki nie po to, by w nie grać, lecz by wskazać lokalizację figur i zasugerować misfit kierowy. E powtarzając kiery, podkreślił siłę swego koloru, a brak skoku z tak solidnym kolorem na 4© wskazuje aspiracje szlemikowe. Teraz W, pomimo misfitu w kierach, posiadając bardzo urodziwą
kartę, powinien przyjąć zaproszenie do szlemika zgłaszając cue-bid 4§ i WE bez trudu znajdą drogę
do szlemika.

Z listów do redakcji Świata Brydża
K 7 6 5
A K 3
D 6
10 7 6 5
W    E
 A D 10 9 8 4
9 7 6 5
A K 4
--
.W meczu – pisze Czytelnik – licytowaliśmy następująco:
W
E
1§
2Ş
4Ş
pas
Z wzięciem 13 lew nie było problemu.
- Miałem minimalną rękę, tylko 12 PC w składzie zrównoważonym, wiec zgłosiłem negatywne 4Ş
    – rozpoczął dyskusję partner.
- Przyznasz, że moja ręka też nie posiada nadwyżek – odparowałem.
- Ale miałeś renons.
- A niby skąd miałem wiedzieć, że mój renons nie trafia w twoje figury treflowe.
Gdzie tkwi błąd w naszej licytacji? – pyta Czytelnik.

Bezpośrednia zachęta szlemikowa
   Przez bezpośrednią zachętę szlemikową rozumiemy odzywkę poniżej dogranej, która uzgadnia kolor
w sytuacji, gdy końcówka została przesądzona. Zwykle odzywką taką jest uzgodnienie koloru starszego na wysokości trzech lub koloru młodszego na wysokości czterech. Tak więc sekwencja 1§-2Ş-3Ş
jest silniejsza od sekwencji: 1§–2Ş-4Ş.
   Można dyskutować, czy takie ustalenie jest słuszne. Bardziej naturalne wydaje się odwrotne,
przecież zawyżanie licytacji zawsze kojarzy się nam z siłą. Właśnie tak naturalnie licytowano
na Zachodzie jeszcze nie tak dawno temu, dziś już coraz rzadziej. Obecnie obowiązuje zasada,
że w sytuacji, gdy końcówka została przesądzona, z ręką nadwyżkową uzgadniamy kolor partnera ekonomicznie, pozostawiając przestrzeń do sprawdzenia możliwości szlemikowych. Niby jest to logiczne, ale nie do końca. Bowiem skacząc w końcówkę z ręka beznadwyżkową blokujemy z kolei partnera,
gdy ten ma na tyle silną kartę, by przy dobrej lokalizacji figur wygrać szlemika (szlema) nawet przy minimalnej sile naszej karty. A więc i tak źle, i tak nie dobrze. Nie zagłębiając się w szczegóły, jedno można powiedzieć na pewno: polscy brydżyści bezpośrednią zachętę szlemikową stosują obligatoryjnie,
a więc bez wyjątków (choć takie wydają się być niekiedy uzasadnione).
   Powróćmy do omawianego rozdania:
2Ş – na pierwszy rzut oka wydaje się być poprawne. Forsujące zniesienie licytujemy z ręką jednokolorową opartą na solidnym kolorze. Nie należy licytować tak z ręką zbyt silną, między innymi dlatego, by nie mieć kłopotów po negatywnym skoku partnera na 4Ş. Powinna to być ręka niezbyt silna honorowo. Lecz zawierająca sporą liczbę kontroli. Taki skok niesie zalążek gry premiowanej.
  Jedynym mankamentem ręki E jest renons. Renons jest wartością niecodzienną. Gdy partner słyszy 2Ş, jawi mu się modelowy układ 6-3-2-2 lub 6-3-3-1. Możemy więc powiedzieć, że rzeczywista ręka E zbyt odbiega od modelowej – ma dużą dyspersję (termin wprowadzony do brydża przez Łukasza Sławińskiego). Większa dyspersja wymaga dłuższej wymiany informacji.
  Po czym można rozpoznać, że partner zabiega o większą wymianę informacji?
  Przede wszystkim po tym, że stara się utrzymać licytację na najniższym poziomie – nie spieszy się.
Stąd:
1. Im niższa odzywka – tym większa siła lub dyspersja.
2. Im bardziej nasza ręka odbiega od modelowej – tym bardziej powinniśmy zaniżać licytację.
Gdyby E rozpoczął od skromnego 1Ş, usłyszałby 2Ş, a wtedy skok na 4§ (splinter) dobrze ustawiłby dalszą licytację.
  W podsumowaniu można więc powiedzieć, że skok na 2Ş miał niewielki mankament.
  4Ş – to prawda, że W ma tylko 12 PC, ale na pewno nie jest to ręka minimalna. Otwierający nie powinien więc blokować wymiany informacji odzywką 4Ş, lecz zgłosić nadwyżkowe 3Ş.
   Pamiętaj! Już niewielkie nadwyżki (szybkie lewy: asy i króle, dobry fit) stanowią wystarczające przesłanki do ekonomicznego uzgodnienia koloru partnera. Zwłaszcza gdy otwierający ma dobry kolor
do wyłączenia (tu są nim trefle), powinien dać partnerowi szansę pokazania krótkości.
  W Polsce dość popularne jest ustalenie:
Zalicytowanie 3BA po forsującym uzgodnieniu koloru starszego, np. 1§-2Ş-3Ş-3BA, wskazuje pozytywną rękę bez singletona (jest przygotowaniem cue-bidu honorowego) – forsuje, natomiast licytacja bocznego koloru wskazuje singletona (renons). Tak więc pełna licytacja tego rozdania może wyglądać tak:
K 7 6 5
A K 3
D 6
10 7 6 5
W    E
 A D 10 9 8 4
9 7 6 5
A K 4
--
.
W
E
1§
2Ş
3Ş
4§
4©
5§
5¨
6¨
7Ş
pas
3Ş – zachęcające uzgodnienie, brak singletona (wtedy splinter),
4§ – krótkość (bez krótkości 3BA).
4© – cue-bid. 5§ – renons.
5¨ – ta odzywka wymaga omówienia. Dotychczasową licytacją W wykluczył zatrzymanie I bądź II klasy w karach. 5¨ – wskazuje więc zatrzymanie III klasy (dama lub dubleton). Myślę, że tak należy licytować z damą. Z dubletonem powinno się zgłosić najpierw kolejny cue-bid kierowy (5©),
a następnie 6¨ (jeśli będzie ku temu okazja).
6¨ – cue-bid, inwit wielkoszlemowy. Otwierający może mieć tylko ©D, a nie króla.
7Ş – W wie o ¨AK, a to wystarcza do zgłoszenia szlema.

UWAGA!!!
W Ameryce, gdzie króluje licytacja naturalna, od dawna zarzucono w ogóle stosowanie
forsujacego zniesienia. Skokom po otwarciu partnera nadano różne znaczenia:
od naturalnych - blokujących, do sztucznych konwencyjnych.
Dla tych, którzy chcą zejść z utartych ścieżek, proponujemy właśnie zrezygnowanie
z forsujących zniesień w ogóle (pozbyliśmy się już tych na wysokości trzech).
Co bedą znaczyły zniesienia na wysokości dwóch zobaczysz w jednym z następnych rozdziałów
lub kliknij tu.