WSPÓLNY JĘZYK  25
2§ - PRECISION
§/¨/©Š/Ş
   Dotychczas stosowane w Polsce rozwiązanie ma jedną zaletę – jest bardzo proste, ale dużo wad:
- nie zawsze można zatrzymać się w naturalnym kontrakcie 2BA,
- utrudnione bilansowania rąk, gdyż większość rebidów otwierającego nie precyzuje siły,
- licytacja prowadzona jest w sposób relay`owy, czyli mało elastycznie;
- często 3BA zgłaszane jest na oślep, gdyż brakuje mechanizmów sprawdzających stopery.

Przykład 1
W
E
2§(precision)
2¨
2Ş
2BA(relay)
Co ma więc E zalicytować z ręką wartą tylko inwitu BA, np. taką:
D 5 2
K D 7 4
K W 8 6
W 4
Przypominam, że w dzisiejszym brydżu strefa otwarcia 2§ wynosi 11(10)-14 PC,
ważne jest więc sprecyzowanie siły otwarcia w dalszej licytacji.
Nawet gdybyśmy mieli rękę z trzema treflami, np:
D 5
K D 7 4
K W 8 6
W 4 2
to nadal chcielibyśmy zgłosić inwitujące 2BA, a nie 3§ - mamy przecież rękę bezatutową.
Natomiast 3§ chcielibyśmy licytować z ręką ukierunkowana do gry kolorowej, np. taką:
D 5
K D 7 4
10 8 6
K 10 7 4

Przykład 2
W
E
2§
2¨
2BA
  
Odpowiedź 2BA wg systemu WJ-2000 wskazuje sześciokart, brak singletona i niestety nie precyzuje siły.
Teraz E musi więc zgadywać: pasować czy dopchnąć 3BA? Taki system nazwałem kiedyś kryminogennym,
gdyż stymuluje grę nieczystą – tylko jakieś dodatkowe niedozwolone informacje mogą spowodować powzięcie właściwej decyzji.
Kontrowersyjne jest też rozwiązanie zaprezentowane we WJ-2005, w którym nawet odpowiedz 2BA jest forsująca:
W
E
2§(wj2005)
2BA
2BA wskazuje:
    1) blok z fitem treflowym;
    2) 5-5 bez trefli, w sile forsingu do dogranej.
Co ma więc E zalicytować z ręką typu:
D 10 5
K D 4
K 10 8 6 2
W 4
A co częściej „chodzi” – ręka BA w sile inwitu, czy 5-5 w sile forsingu? Przy czym z układem 5-5 (zwłaszcza w kolorach starszych) zwykle sobie poradzimy, także bez konwencji 5-5.

Prawdą jest, że otwarcie 2§ z założenia nie jest dobre. Powstało ono wyłącznie dla zachowania spójności systemu Precision.
Z tych samych względów stosujemy je we Wspólnym Języku. Proszę zauważyć, że po otwarciu 2§ jesteśmy w beznadziejnej
sytuacji z układem 5-4+ w sile nie gwarantującej końcówki, np. mamy:
A W 9 5 4
K 9 8 4
10 6 2
4
Co zalicytować z powyższą ręką: 2¨, 2Ş czy pas? Zwykła zgadywanka.

Już samo otwieranie 2§ nie należy do przyjemności. Sztywne trzymanie się definicji prowadzi często do działań wysoce nieestetycznych. Unikajmy otwarcia 2§ ze zbyt słabym kolorem. Widziałem już takie otwarcie 2§:
A W 9 5
A 7
K 2
W 7 6 5 4
Okropność. Otwórzmy z tą kartą 1§ (przygotowawcze), jakbyśmy mieli tylko czwórkę trefl.
A z taka kartą:
A D 9
A K 8 4
2
W 6 5 4 3
też należy otworzyć 1§ z zamiarem podniesienia 1© do 2©, a 1Ş do 2Ş. Nie bójmy się podnieść koloru odpowiedzi z trójki!
Jeśli nasza ręka jest niezrównoważona, to zwykle bedzie to najlepszy rebid (patrz też rozdział: Podniesienie z trójki)
Zaś z ręką:
D W 5 4
A W 4
W
K 6 5 4 3
spasujmy, jeszcze wszystko przed nami.
 
Wszystkie znane mi rozwiązania zwiększające precyzję licytacji po otwarciu 2§ (Precision) są sztuczne i bardzo skomplikowane,
a korzyści z nich wynikające – moim zdaniem – niezbyt duże. Dlatego proponuję zostać przy tym co w miarę naturalne.

Zestawienie odpowiedzi
W
E
2§
?
2¨ – relay, pytanie o skład;
2©Š/Ş – 5+, nie forsuje;
2BA – naturalne, bez starszej czwórki, inwit do 3BA,
3§ – inwit kolorowy, bez starszych czwórek.
We WJ-2000 jest to odzywka blokująca. My na pierwszym miejscu stawiamy dobry kontrakt własny.
Stosując blokujące 3§ nie będziemy mieli co zalicytować z taką np. ręką:
8 7
A 8 7
K W 8 7
K 10 7 6
Moim zdaniem, blokujące 3§ wręcz pomaga przeciwnikom, informując, że na pewno mają uzgodniony kolor
i przewagę siły, a na wyłączeniu treflowym mogą wygrać cienką końcówkę.
Nieco inaczej wgląda sytuacja np. w sekwencji 1Ş – 3Ş, gdyż otwarcie 1Ş ma  znacznie szerszą strefę otwarcia niż 2§,
więc obrońcy mają tylko pewność uzgodnienia koloru, ale siła ich połączonych rąk jest dla nich niewiadomą. Ryzyko licytacji
jest także większe ze wzgledu na konieczność gry własnej aż na poziomie czterech.
Moim zdaniem skuteczność blokujących sekwencji w kolor uzgodniony jest przeceniana.
3©Š/Ş – 6+, inwit do końcówki;
3¨ – 6+, tylko inwit (ponieważ 2¨ jest sztuczne, więc musimy mieć także licytację nie forsującą na longerze karowym);
3BA – bilansowe;
4§ – blokujące, jak blokować to wysoko;
4¨ – 5-5 na kolorach starszych, mini-maksi - bilans tylko na końcówkę lub aż na szlemika. Partner wybiera fit, a my pasujemy
z wariantem mini, licytujemy Blackwooda z maksi. Z takim układem i siłą pośrednią głosimy relay 2¨.
4©Š/Ş,5§ – do gry.
 
W
E
2§
2¨
?
  
(+/-) = siła nieokreślona; (-) = minimum; (+) = maksimum.
2© – 4 kiery, (+/-);
2Ş – 4 piki, (+/-);
2BA – 6+trefli, bez singletona (+);
3§ – 6+ trefli, (-);
3¨/©Š/Ş – wyraźnie nadwyżkowe, ręka jednokolorowa z licytowanym singletonem, modelowy układ 6-3-3-1, (+);
3BA – pełny kolor treflowy, bez singletona, (+).
 
W
E
2§
2¨
2©
?
Dalsza licytacja naturalna:
2Ş – forsuje i jak to bywa z trzecim kolorem – niby jest naturalny (tu 5+), ale czasami, gdy brak
       stopera w kolorze czwartym, może być z wartości (partner ma z trzema kartami podnieść do 3Ş,
       a bez fitu zgłosić: ze stoperem w karach - 2BA, bez stopera  – 3¨, jako czwarty kolor);
2BA – nie forsuje,
3§ – nie forsuje;
3¨ – trzeci kolor (podobnie jak w przypadku odzywki 2Ş) – z założenia naturalny (tu: 5+, raczej 6+), ale czasami,
        gdy brak stopera w kolorze czwartym, może być z wartości (partner ma z trzema karami podnieść do 4¨,
        a bez fitu  zgłosić: ze stoperem pik - 3BA, bez stopera – 3© lub 3Ş - jako czwarty kolor);
3© – inwit do końcówki;
3Ş/4¨ – cue-bid uzgadniający kiery.
4§ – forsujące uzgodnienie trefli.
 
W
E
2§
2¨
2Ş
?
Dalsza licytacja naturalna:
2BA – nie forsuje;
3§ – nie forsuje;
3Ş – inwit do końcówki;
3¨ – trzeci kolor– naturalny (5+), ale czasami może być z wartości, celem sprawdzenia stopera w kolorze czwartym (partner
        z trzema karami ma podnieść do 4¨, a bez fitu zgłosić ze stoperem kier - 3BA, bez stopera – 3© (czwarty kolor) lub 3Ş);
3© – analogicznie trzeci kolor, j.w.;
4¨/© – cue-bid uzgadniający piki;
4§ – forsujące uzgodnienie trefli.
 
W
E
2§
2¨
2BA
?
3§ – mimo, że 2BA wskazuje nadwyżkę, 3§ nie powinno być forsujące, gdyż niekiedy E
    zalicytuje 2¨, by poszukać czwórki starszej, np. przy tak słabej ręce:
A 8 7 6 2
K 10 8 7
6 2
W 8
3©Š/Ş – naturalne, próba uzgodnienia longera;
3¨ - może być naturalne (wtedy 6+ bo z pięciokartem będziemy mieli albo fit treflowy, albo rękę dobrą do BA), ale w pierwszym
        czytaniu traktujemy tę odzywkę jako próbę przelicytowania zatrzymań w kolorach starszych, przy ficie treflowym. Otwierający
        licytuje: 3BA – ze stoperami w obu starszych, przy jednym – pokazuje je: 3© lub 3Ş;
4§ – forsujące, zaproszenie do cue-bidu;
4¨ - naturalne, 6+kar, zaproszenie do cue-bidu;
 
W
E
2§
2¨
3§
?
3©Š/Ş – naturalne, próba uzgodnienia longera;
3¨ - może być naturalne (wtedy 6+ bo z pięciokartem będziemy mieli albo fit treflowy, albo rękę
        dobrą do BA), ale w pierwszym czytaniu traktujemy tę odzywkę jako próbę przelicytowania
        zatrzymań w kolorach starszych, przy ficie treflowym. Otwierający licytuje: 3BA – ze stoperami
        w obu starszych, przy jednym – 3© lub 3Ş;
4§ – forsujące uzgodnienie trefli, aspiracje;
 
W
E
2§
2¨
3¨*
?
*3¨ – krótkość karo, modelowo 3316.
E zgłasza swój longer, tj.
3©Š/Ş – naturalne, z aspiracjami. Bez aspiracji głosimy 4©Š/Ş;
4§ – forsujące, zaproszenie do cue-bidu;
4¨ - Gerber (można przyjąć zasadę, że natychmiastowe zgłoszenie koloru wskazanej przez partnera
        krótkości, jest zawsze Gerberem przy uzgodnionych treflach).

Jak widać z przedstawionych powyżej zestawień, obowiązuje w miarę naturalny styl dalszej licytacji.

Przelicytujmy kilka rozdań.
Przykład 1
D 10 7 6 
D 6
W 8
A K 7 6 5 
W    E
 5 4 3
K W 7 3
A D 7 5 
W 4
.
W
E
2§
2¨
2Ş
2BA
pas
2BA - nie forsuje.

Przykład 2
A 10 7
D 9 8 4
6
A D 7 6 5
W    E
 K D 5 4 3
A 10 3
A W 5
4 2
.
W
E
2§
2¨
2©
2Ş
3Ş
4Ş
pas
2Ş – naturalne, wyjątkowo ze zgrupowania honorów, jak to z trzecim kolorem czasami bywa.

Przykład 3
A 7 2
D 9 8 4
6
A W 7 6 5
W    E
 K D 5
A 10 2
W 5 4
K D 8 3
.
W
E
2§
2¨
2©
2Ş
3Ş
5§
pas
2Ş – naturalne lub ze zgrupowania (wtedy obawa o nie licytowane kara);
3Ş – naturalne, układ 3415;
5§ – wybór kontraktu. Z aspiracjami szlemikowymi, zalicytowalibyśmy forsujące już 4§;
Dlaczego forsujące? Bo jeśli nie mamy longera pikowego, to także figur karowych, a tym samym występuje wyłączenie karowe,
które wyraźnie poprawia nam  bilans, więc o zatrzymaniu w częściówce mowy być nie może.

Przykład 4
A K 7 2
10 4
W 2
A W 10 6 5
W    E
 W 2
A W 8 6 2
A 10 8 5
K 3
.
W
E
2§
2¨
2Ş
3©
3Ş
3BA
pas
3© – naturalne lub ze zgrupowania (wtedy obawa o kara).
3Ş – brak trzech kierów (wtedy 4©) i brak stopera karo (wtedy 3BA).

Przykład 5
A K 7 2
10
W 8 2
A W 9 6 5
W    E
 D 2
A W 8 6 2
10 5 3
K D 2
.
W
E
2§
2¨
2Ş
3©
3BA(?!)
pas
3BA?! – praktyczna odzywka. Wprawdzie 3BA przyrzeka stopera karo, ale można zaryzykować licząc,
że partner ma także trzy kara lub drugą damę. Nawet przy pustym dublu nie jesteśmy bez szans,
gdyż kara przeciwników mogą być rozłożone 4-4 lub się blokować.

Przykład 6
K W 7 2
D 2
W 8
A W 9 6 5
W    E
 D 2
A W 8 6 2
10 5 3
K D 2
.
W
E
2§
2¨
2Ş
3©
3Ş
4§
pas
3Ş – brak stopera karo.
4§ – zgodnie z tym co wielokrotnie już pisałem, przez forsing do dogranej rozumie się końcówkę 3BA lub 4©Š/Ş. Natomiast, gdy w drodze do 3BA zabraknie nam stopera, to możemy poprzestać na częściówce w młodszy. Na 11 lew potrzebna bardzo silna karta!

Układ 5-5 w sile inwitu – duży kłopot
Przykład 7
K 8 2
2
K 8 3
A D W 6 5 4
W    E
 A D 7 6 2
A 10 8 6 2
W 5
2
E ma do wyboru 2¨ i jeśli trafi na starszą czwórkę jest w domu (tak licytuje farciarz). Ale zdecydowanie bardziej racjonalne
wydaje się zgłoszenie 2© (NIE 2Ş), gdyż partner z 3-4 kierami (z nadwyżką) podniesie do trzech, zaś z singletonem zgłosi 2Ş
(z czwórki) lub 2BA (3§), a wtedy praktycznie mamy zapewnione 3 karty w pikach. Licytujemy:
W
E
2§
2©
3§
4Ş
pas
  
4Ş – w kierach mamy dobrą wartość do singletona, dlatego 4Ş jest rozsądne. Gdybyśmy piki zamienili z kierami zgłosilibyśmy
tylko 3Ş.

Przykład 8
W 8 7
K 7
A 5
A W 9 8 5 3
W    E
 2
A W 8
K 10 5 3 2
K 10 7 2
.
W
E
2§
2¨
2BA
3¨
3©
4Ş
6§
pas
3¨ – zasadniczo fit treflowy, prośba o przelicytowanie zatrzymań w kolorach starszych, niekiedy naturalne - czyli 6+kar.
3© – stoper kier, brak stopera pik.
4Ş – splinter, inwit szlemikowy.
6§ – oczywiste przyjęcie, ręka pełna kontroli i 3 piki (2 piki byłyby gorsze – tylko jedna lewa przebitkowa).

Przykład 9
W
K 9 3
A 7 6
A 10 9 8 5 4
W    E
 A K 10 7 3
A D W 6 5
D W
2
.
W
E
2§
2¨
3§
3Ş
3BA
4©
6©
pas
3Ş a później 4© wskazały układ 5-5 i aspiracje szlemikowe. Bez aspiracji E zgłosiłby w pierwszym okrążeniu konwencyjne 4¨
(mini-maksi, 5-5 na starszych, bilans na końcówkę lub... na szlemika!).
6© = przyjęcie zaproszenia do szlemika. W ma dla partnera doskonałe wartości.

Przy uzgodnionym kolorze treflowym Blackwood 4BA jest bardzo groźny, gdyż odpowiedź 5¨ – 1 As, doprowadzić może do szlemika bez dwóch asów. Dlatego przy uzgodnionych treflach niektórzy stosują odwróconą drabinkę odpowiedzi: 5§ = 1 wartość z 5-ciu; 5¨ = (0)-3 wartości; 5© – 2 wartości bez damy atu itd.. Edwin Kantar proponuje ten schemat - nazwijmy go Blackwood 102 - stosować zawsze, tj. także przy uzgodnionym innym niż treflowy kolorze. Licytując zawsze w ten sam sposób unikniemy pomyłek.
Blackwood 102
5§ – 1 lub 4 wartości z pięciu (4 asy i król atu)
5¨ – 0 lub 3 wartości,
5© – 2 wartości bez damy atu,
5Ş – 2 wartości plus dama atu.
   Myślę, że przedstawione przykłady pokazały, że nawet po otwarciu 2§ (Precision) można zachować naturalny styl dalszej licytacji. Oczywiście, wymaga to szerokiej wiedzy, ale jak już mówiłem, prezentowany przeze mnie Wspólny Język XXI jest systemem dla brydżystów zaawansowanych, rozumiejących istotę licytacji naturalnej. Bo tak naprawdę licytacja systemem sztucznym, a takim jest Wspólny Język, wymaga znakomitej umiejętności licytacji naturalnej.