WSPÓLNY JĘZYK 37
Metodyka licytacji szlemowej - ciąg dalszy
§/¨/©/Ş
Zawężanie strefy
Weźmy pierwszą z brzegu sekwencję szlemikową:
W
E
1Ş
2§
2©
3©
Przypominam. że 3© jest forsującym uzgodnieniem koloru, a więc obiecuje nadwyżkę.
Jak dużą? Niewielką, wystarczy urodziwa karta, np. taka:
D 10
A D 9 6
9 3 2
A 10 9 4
Wprawdzie mamy tylko 12PC, a więc w ramach forsingu do końcówki jest to karta zupełnie minimalna,
to jednak wszystkie nasze figury tworzą bazę, mamy dobre atuty i 4 kontrole (2 asy), Ş10 też robi dobre
dobre wrażenie. Możemy więc sobie doliczyć 2-3 punkty za lokalizację figur.
Powyższa karta jest zdecydowanie lepsza od takiej:
9 3
A W 9 6
D 10 2
A W 10 4
z którą powinniśmy skoczyć na 4©, ostrzegając partnera przed ewentualną próbą szlemikową.
Przypominam, że 3© to zwykle krótki przystanek na drodze do 4©, wskazuje jedynie lekką nadwyżkę
(patrz Metodyka...). Otwierający tylko z wyraźnie dobrą kartą będzie próbować gry szlemikowej.
W pozostałych zgłosi końcówkę 4©. Tak nieinformacyjnie poprowadzona licytacja nie ułatwi wistu
przeciwnikom.

Przykład
A K 9 7 2
W 10 8 7

K W 7
W     E
D 10
A D 9 6
9 3 2
A 10 9 4
.
W
E
1Ş
2§
2©
3©
4©
pas
3© - lekko nadwyżkowe, zgłoszone prewencyjnie, by nie blokować ewentualnych zapędów szlemikowych otwierającego.
4© - w kontekście dotychczasowej licytacji karta otwierającego jest także lekko nadwyżkowa (układ 5413, aż 4 kontrole i lekko
podwiązane kiery), ale nadwyżki wynikające jedynie z urody karty to za mało, by próbować szlemika.
Z ręką wyraźnie nadwyżkową, odpowiadający przejmuje inicjatywę, pytając o układ odzywką 2BA i uzgadnnia następnie kiery
(dążenie do wymiany informacji jest oznaką siły).

Przykład
A K 9 7 2
W 10 8 7
9      (A 10 3)
A 10 3   (9)
W     E
D 4
A K D 9
8 7 2
K D 7 4
.
W
E
1Ş
2§
2©
2BA
3§
3©
(...)
Teraz E wskazał na wyraźną nadwyżkę (15+PC) oraz to, że informacja o singletonie karo pozostawia drogę do szlemika
nadal otwartą. Przy kartach podanych w nawiasach otwierający opisałby swoją rękę przez 3¨, na co padłoby kończące 4©.
W strefie szlemowej bilansowanie rąk powinno być bardzo precyzyjne i temu służy zawężanie strefy.
Przenieśmy się teraz na pozycję otwierającego.
W
E
1Ş
2§
2©
2BA
3§
3©
?
Otwierający już wie, że partner ma nadwyżki i proponuje szlemika.
W jeszcze nie zawęził przedziału siły, nadal wynosi on 12-17PC.

Przyjmijmy skalę wartościowania ręki od 1 do 4.
Jeden - karta na granicy otwarcia lub minimalna i niezbyt urodziwa;
Dwa - karta minimalna lecz urodziwa lub nadwyżkowa ale niezbyt urodziwa;
Trzy - karta nadwyżkowa i urodziwa lub o dwóch nadwyżkach ale brzydka;
Cztery - ręka o dwóch nadwyzkach i do tego urodziwa.

Oto jak reagujemy na zaproszenie szlemikowe partnera:
Ocena
     Nasza reakcja na zaproszenie do szlemika
Jeden
 Natychmiast odrzucamy zaproszenie - zgłaszamy negatywne 4©;
Dwa
 Akceptujemy je warunkowo - zgłaszamy cue-bid (-y) i wycofujemy się na 4©(ew. pasujemy na 4©, gdy zaproponuje je partner);
Trzy
 Robimy dwa kroki do przodu - jeśli partnerwycofa się na 4©, my dajemy jeszcze cue-bid powyżej dogranej;
Cztery
 Przesądzamy szlemika - zwykle będzie to karta nadajaca się do natychmiastowego lub opóźnionego Blackwooda.
Spróbujmy wobec tego ocenić naszą kartę w kontekście omawianej sekwencji:
W
E
1Ş
2§
2©
2BA
3§
3©
?
.
a)
b)
c)
d)
e)
f)
W 10 8 6 5
K W 10 6
A
D 10 4
A 10 9 6 5
K 10 9 6
7
A 10 9
D W 10 8 5
W 9 8 7

A 10 4
A W 10 6 5
K D 10 6
4
W 9 4
A W 10 6 5
K D 10 6
8
A 9 4
A K D 6 5 
K W 9 6
8
A 6 4
a) 4©. Brzydkie otwarcie - słabe piki, singlowy as. Jedyna pociecha, że partner chce grać w kiery - atuty mamy dobre. Ocena: jeden.
b) 3Ş. Minimalne otwarcie (otworzyliśmy licytację ze względu na podwiązania - wysokie blotki). Jednak w kontekście gry kolorowej
    mamy znakomite wartości do szlemika - same kontrole, układ 5413. Gdy partner spyta o asy jedną odpowiedzią sprzedamy wszystkie
    nasze figury. Ocena: dwa.
c) 3BA. Nie jest to odzywka informująca o układzie - ten został pokazany już wcześniej. W rozumieniu naturalnym powinna ona
    informować o słabych atutach, a tym samym dopuszczać kontrakt 3BA. Porozmawiaj o tym z partnerem. Ocena: jeden.
d) 3Ş. Minimalna karta, ale znakomita lokalizacja figur. Po cue-bidzie partnera 4¨ wycofamy się na 4©. Ocena: dwa.
e) 3Ş. Nadwyżkowa i urodziwa karta. Nawet jeśli partner będzie hamował w 4©, my zrobimy jeszcze jeden krok do przodu
    cue-bidem 5§. Ocena: trzy.
f) 4BA (Blackwood 102). Szlem jest bardzo prawdopodobny. Ocena: cztery.

Przykład
A K W 7 6 2
K 10 8 4

8 7
W     E
D 10
A D 9 6
10 8 2
A 10 9 4
Bardzo układowa, idealnie sfitowana karta, wszystkie tworzą bazę (są grające) - właściwym kontraktem jest szlemik kierowy.
Spróbujmy to trudne rozdanie przelicytować.
W
E
1Ş
2§
2©
3©
?
 
3© - lekko nadwyżkowe.
Co wybieramy, 4© czy cue-bid?
Ponieważ 3© jest przystankowe, wiec jedna nadwyżka nie wystarczy. Cue-bid możemy zgłosić dopiero przy jednej nadwyżce
- siłowej i drugiej w postaci co najmniej urodziwej karty.
Przy uzgodnionym kolorze liczymy punkty za krótkość - mamy ich trzy. Drugie trzy możemy dodać za znakomicie zlokalizowane figury i aż trzy kontrole. Uzyskaliśmy więc przepustkę do cue-bidu.
Wybieramy 3Ş czy 4¨?
Zgodnie z polskimi przyzwyczajeniami przyjelismy preferencję cue-bidu krótkościowego, a nasze reguły postępowania określone są
w rozdziale Sekwencje krótkościowe. Wg nich 3Ş wskazałoby rękę bez krótkości, czyli układ 5422, zaś inne odzywki - bezpośrednio
- singeltona (3BA - singla najbardziej oddalonego);
W
E
1Ş
2§
2©
3©
3BA
4§
4BA
5Ş
6©
pas
3© - przystankowe, lekka nadwyżka;
3BA - singelto karo (najbardziej oddalony);
4§ - cue-bid, wyłączenie w karach;
4BA - Blackwood 102;

Przykład.
W
E
1§
1Ş
2¨
?
2¨ - naturalna odwrotka: forsing do dogranej i 5+ kar lub fit pikowy 4+.
Co mamy teraz zalicytować z kartą typu:
A D 8 6
2
9 8 6 5
K D 7 4
Wprawdzie mamy do dyspozycji splintera - 3© (4+ kara, singel kier), ale zgodnie z opisem (patrz: Naturalna odwrotka)
powinien on być w sile 7-9(10)PC, a my mamy miltonów 11.
Rzeczywiscie, odzywka splinter nie powinna mieć zbyt szerokiego przedziału siły. Np. klasyczna sekwencja typu 1©-4¨(splinter)
obiecuje siłę 12-14(15)PC. Z większą siłą powinniśmy przejąć inicjatywę, zaczynając np. od skromnego two over one.
Z podana ręką należy jednak mimo wszystko dać splintera 3© i jeśli partner zacznie gwałtownie hamować, (z karami i koncentracją figur kierowych zgłosi 3BA), wykonać jeszcze kolejny krok do przodu.
Przypuśćmy, że mamy jeszcze silniejszą kartę, np:
A D 8 6
2
D 9 6 5
K D 7 4
.
W
E
1§
1Ş
2¨
?
Nasze 13PC, kolor uzgodniony (piki lub kara) oraz singelton w najgorszym razie dają 33 punkty przeliczeniowe - bilans na szlemika.
E powinien więc wziąć sprawy w swoje ręce.
Ale jaka odzywkę wybrać?
Proponuję 2BA!!
Co, 2BA z singeltonem? - absurdalne, powiecie.
Ale o absurdzie nie może być mowy. Naszym celem jest osiągnięcie optymalnego kontraktu, a pomocnym ku temu narzędziem
jest zwiadowcze 2BA. W żadnym razie nie jest naszym zagraniem grać w BA. Partner ma przecież dla nas 4+ piki lub 5+ kar.
Niech się ujawni (3Ş będzie oznaczało wariant pierwszy, a każda inna odzywka - drugi), a później - zapewniam was - pójdzie
jak z płatka.

Przykład
Partner (W) otwiera 1Ş, a my mamy kartę:
A 10 8 4 3
A 9 6
A 10 7 6
A
Jak ją odlicytować?
Pytanie to zadano ekspertom w Ameryce. Wiekszość z nich opowiedziało się za zalicytowaniem forsujących 2BA
(Jacoby 2NT = forsing do dogranej z fitem 4+), licząc, że partner zrobi coś inteligentnego.
Inni zgłosili 2¨, łudząc się, że później sami zrobią coś inteligentnego. Zaczęli nisko, by wybadać, czy należy grać
końcówkę, czy grę premiową.
Co może mieć partner?
Mnóstwo różnych rąk, ale zdecydowana większość z nich w zupełności wystarczy do szlemika.
Przy tym, jakbyśmy partnera nie namawiali, nie spodoba mu się jego pozbawiona asów karta.
A ładnego szlemika daje już taka mizerna karta otwierającego:
K W 6 5 2
D W 8
D W
W 7 5
W     E
A 10 8 4 3
A 9 6
A 10 7 6
A
I przecież nie jest to nawet karta na otwarcie! do wygrania potrzeba powodzenia w jednym z dwóch impasów (ok.75%)
i rozegrania atutów bez straty lewy.
Nie mówcie mi, że jakikolwiek inwit jest w stanie przekonać W do zalicytowania 6Ş.
W może także mieć:
K D W 5 2
W 5 2
5 3
K D 7
W     E
A 10 8 4 3
A 9 6
A 10 7 6
A
lub
K 7 6 5 2
K D
W 3
D W 8 3
W     E
A 10 8 4 3
A 9 6
A 10 7 6
A
W drugim przypadku szlem jest wykładany, o ile tylko atuty dziela się 2-1.
Dlatego musimy założyć od razu granie co najmniej szlemika, nie pozbywając się możliwości dojścia do szlema.
Jak to zrobić?
Zacznijmy od 4§. Mimo, że nasza ręka nie jest modelowa na splintera, to konwencja ta doprowadzi nas
do optymalnego kontraktu. Poinformuje partnera o singlu i dużym ficie. Partner bez wątpienia nasze 4§ zniesie na 4Ş,
bo niewątpliwie jego bezasowa ręka nie przypadnie mu do gustu. teraz 4BA (Blackwood na 5 wartości 102),
a następnie zakładając, że padnie odpowiedź 5§ (jedna wartość - ŞK) zgłosimy 5BA - inwit wielkoszlemowy.
Ta odzywka wskaże, że posiadamy wszystkie zatrzymania pierwszej klasy i nie obawiamy się o damę atu (gdyby tak było,
zapytalibysmy sie o nią odzywka relay). Partner powinien już wiedzieć, co dalej robić.
Widać, że nie oddajemy lew w kolorach czarnych. jezeli nie oddajemy nic w kolorach czerwonych, szlem powinien byc z góry.
mając ©Kx i ¨Kx lub ©KD i ¨Kxx, czy nawet rękę w rodzaju:
K W 9 6 5 2
K D
W 4
D 7 5
W     E
A 10 8 4 3
A 9 6
A 10 7 6
A
może bez wahania zapowiedzieć 7Ş.
Najważniejsze w licytacji jest osiągnięcie optymalnego kontraktu,
a sposób wyboru właściwej do niego drogi należy do gracza.
Nie ma tu gotowych recept na każdą okoliczność.
Reasumując, jest to przykład rozdania, w którym powinnismy dążyć do opisania swej ręki, by umożliwić partnerowi
podjęcie ostatecznej decyzji, zamiast wyduszać z niego odpowiedzi i decydować samemu.
Pierwszym i najistotniejszym krokiem było wyobrażenie sobie kilku możliwych rąk partnera i zastanowienie się,
jak pasują do naszej karty. Kiedy juz uświadomilismy sobie, że wygranie szlema jest bardziej prawdopodobne niż wpadka
na szlemika i że nie możemy już praktycznie zatrzymać się przed grą premiową, nasze myśli przestawiły się na właściwy tor:
z rozważań jak wyhamować przed szlemikiem na plany osiągnięcia szlema.
Rozdanie to pokazuje, że odstępstwa od reguł mogą być po prostu dobrą licytacją.
Na pierwszy rzut oka ręka E zupełnie nie nadaje się na splintera: siła w PC zbyt duża, singelton jest asem,
a tak w ogóle nie chodzi nam o sprawdzenie wyłączenia treflowego, lecz o opisanie swej karty.
Przyznacie, że niekonwencjonalny to opis ręki.

Przykład
Partner (E) otworzył 1© (pełna strefa), a my mamy:
W 10 6 5
D W 5
8 6 4
A K D
licytujemy 1Ş, partner 4§ (splinter) i jesteśmy w kropce. Czy na myślenie nie jest już za późno?
Po otwarciu partnera mamy siłę przesądzającą dograną i istnieje jedynie problem koloru, w jaki będziemy grać
końcówkę lub, co jest mniej prawdopodobne, szlemika.
Zauważmy, że ze względu na słaby kolor pikowy dużo lepiej zacząć od odzywki 2§, a nie 1Ş.
Poza tym nawet, gdy będziemy grali w piki, to lepiej grać z ręki E (grozi podegranie kar). Oczywiście w ewentualne kiery
i BA będziemy grali z lepszej ręki.
Po 2§ partner licytuje 2Ş (rewers).
Co teraz? Czy uzgodnić silnie piki odzywką 3Ş?
STOP. Zastanówmy się, w który kolor lepiej grać.
- gra w piki na dwóch czwórkach nic nam nie daje, gdyż przy uzgodnionych kierach (5-3) i tak przegrywajace kara wyrzucimy
na nasze trefle.
- siła i długość jest prawdopodobnie lepsza w kierach.
Po tej analizie doszliśmy do wniosku, że kolor pikowy należy jeszcze raz schować!
Nasza gra w piki nigdy nie będzie lepsza niż w kiery.
Uzgadniamy więc kiery odzywką 3©, po których partner mówi 4§.
Mamy nie najlepszą rękę i licytujemy 4©, ale partner nie rezygnuje i po 4BA osiągamy szlemika. Oto obie ręce.
W 10 6 5
D W 5
8 6 4
A K D
W     E
A K 4 3
A K 9 8 6 4
K 5
9

A oto jak licytowali mistrzowie z USA i z Holandii:
W1
E1
 
W2
E2
-
1©
 
-
1©
2§
2Ş
 
1Ş
4§
3Ş
5§
 
4Ş
pas
5Ş
6Ş
     
pas
       
Odzywki 5§ i 4§ były wskazaniem singeltona przy uzgodnionych pikach.
Obie pary rozbiły się na rafach pikowych osiągając nie najlepsze kontrakty.
Przypomnijmy naszą drogę do wykładanych 6©.
W
E
-
1©
2§
2Ş
3©
4§
4©
4BA
5§
6©
pas